سخت است نوشتن در مورد درد و اندوه. این دو کلمه چنان گنگ و گسترده هستند که وقتی می نویسم که «این هشتک برای پر از درد و اندوه است» میزان احساس غم منتقل نمی شود. اما آنچه می خواهم امروز درباره ی آن برایتان بنویسم، افسوس این فاجعه نیست چرا که قبل از من افراد زیادی دراین مورد نوشته و در حد توان خود آن را ابراز کردند. اما آنچه می خواهم بنویسم در مورد هشتکی است که در پی این فاجعه ترند شد. #جان_پدر_کجاستی؟ ...
اندوه پشت این چند کلمه آنچنان عظیم است که با نوشتنش هم اشک نیز نمی تواند ساکت بنشیند و فوراً سرازیر می شود. دانشجویان خوابگاهی با این مفهوم بیشتر مواجه شدند مخصوصاً سال گذشته در میان اعتراضات نبود اینترنت اگر کسی جواب تلفنش را هم کمی دیر جواب می داد کل خانواده نگرانش بودند. در طی سال گذشته بودند کسانی که بعد از چندین روز اطلاع یافته اند که فرزندشان دستگیر شده است همچنین افرادی هم بودند که فرزندانشان را از پشت میله ی داربست به خاک سپردند. آری در این مورد پدر ایرانی با افغانی هم درد است.
اما نکته ی دیگری هم هست. این روز ها سراغ هر کس را که می گیری یا بدنبال مدرک زبان است یا وقت سفارت. اگر قبلاً حرف از فرار مغز ها بود حال هر موجود زنده ای در این را قصد فرار دارد. پدران و مادرانی که می ترسند یک روز پیام آن ها به فرزندشان ترند شود با هزار بدبختی تلاش می کنند تا فرزند دلبندشان را از پیام #جان_پدر_کجاستی؟ نجات دهند. آن ها با موافقت مهاجرت فرزندانشان تلاش می کنند که با فرار از این کشور امن؟یتی؟ به کشوری امن بدون یتی دیگر نگران کجا بودن فرزندشان نباشند. به هر حال همیشه «ندیدنش بهتر از نبودنشه» .
بهشتی به نام خارجی. جایی است که در آن ایرانی بودن جرم است. با توجه به تحریم های گسترده و فضاسازی های موجود برای ایرانی ها دیگر به ایرانی به عنوان فرد عادی نگاه نمی کنند. نمی توانید هر کلاسی خواستید شرکت کنید. نمی توانید به راحتی ویزا بگیرید در پذیرش شما چیزی به غیر از سواد و توانایی تان موثر است.بله هم اینجا با دین و مذهبتان کار دارند و هم آنجا. خلاصه اینکه شما ایرانی هستید ... .
به امید روزی که دیگر پدر یا فرزندی برای حق زندگی و آزادی خود از یک دیگر جدا نشوند.
