مدیر محصول فنی (TPM) چه کسانی هستند و چه کار میکنند؟ کار قابل تحویل آنها چیست؟ روزهای معمولی آنها در زندگی چگونه است؟ چگونه برای سازمانها ارزش افزوده تولید میکنند؟ تفاوت آنها با مدیران پروژه (Project Manager) و مدیران محصول (Product Manager) چیست؟
اینها برخی از سؤالات رایجی هستند که ممکن است به طور خاص از کسانی که قبلاً فرصت کار با TPMها را نداشتهاند، در مورد TPM بشنویم. این مقاله برای کسانی است که، در سازمانهای نرمافزاری و فناوری اطلاعات کار میکنند و با نقش TPM آشنا نیستند یا علاقهمند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد کاری که انجام میدهند. همچنین به رفع برخی از افسانهها در مورد اینکه TPM چه هست و چه نیست کمک میکند.
مدیریت محصول در بسیاری از شرکتهای فناوری یک عملکرد حیاتی است و نقش مدیر محصول (PM) اطمینان از توسعه و راهاندازی موفق محصولات است. در سال های اخیر، نقش تخصصی PM ظهور کرده است که به عنوان مدیر محصول فنی (TPM) شناخته میشود. نقش TPM از چند جهت با نقش سنتی PM متفاوت است، و این تمایز برای کسب و کارهای فناوری ضروری است که در هنگام ساختن و مقیاسبندی تیمهایشان درک کنند.
مدیر محصول فنی یا TPM که مخفف Technical Program/Product Manager است و معمولاً برای فناوری (Tech)، محصول (Product)، زیرساخت (Infrastructure)، راهحلهای ابری (Cloud)، نرمافزار به عنوان سرویس (SaaS) و/یا سایر سازمانهای نرمافزاری که یک یا چند سازمان در مقیاس بزرگ (large-scale)، عمیقاً فنی (deeply technical)، بسیار پیچیده (heigh-complex) را هدایت کنند.
مدیر محصول فنی (TMP) در میانه اجرای فنی و استراتژی محصول قرار دارند و با یک یا چند تیم محصول و مهندسی (فنی) همکاری نزدیک دارند تا به آنها در ایدهپردازی (ideate)، محدوده (scope)، برنامهریزی (plan)، اجرا (execute) و ارائه (deliver) پروژهها با کیفیت مطلوب و همچنین مقیاسپذیر، کمک کنند. دامنه کاری آنها فقط به تیمهای محصول و مهندسی محدود نمیشود، بلکه ممکن است به عملیات (Operation)، زیرساخت (Infrastructure)، داده (Data)، بازاریابی (PMM)، حقوقی (Legal)، فروش (Sales)، مالی (Finance)، پشتیبانی مشتری (Client Support)، تیمهای حریم خصوصی و امنیت (Privacy & Security Teams)، توسعه عملیات (DevOps)، توسعه عملیات ابری (CloudOps) و .. گسترش یابد.
مدیر محصول فنی: پر کردن شکاف بین فناوری و تجارت (Business)
همچنین مدیر محصول فنی یک نوع تخصصی از PM است که بر روی محصولاتی با مولفه فنی قوی مانند یادگیری ماشینی، APIها یا زیرساخت ابری تمرکز دارد. در حالی که یک TPM بسیاری از وظایف اصلی یک PM را به اشتراک می گذارد، نقش آنها بیشتر بر جنبههای فنی توسعه محصول متمرکز است. در ادامه برخی از زمینههای کلیدی که در آنها TPM ها با PM ها متفاوت است، را ذکر میکنیم:
دانش فنی عمیق:
یکی از مهم ترین تفاوتهای بین TPM و PM سطح دانش فنی مورد نیاز است. TPM ها باید درک عمیقی از فناوری پشت محصولات خود و همچنین محدودیتهای فنی و فرصتهای ناشی از آن داشته باشند. این به آنها اجازه میدهد تا تصمیمات آگاهانهتری بگیرند و به طور موثر با تیمهای فنی ارتباط برقرار کنند. به عنوان مثال، یک TPM که بر روی یک محصول یادگیری ماشین کار میکند باید نحوه عملکرد الگوریتمهای مختلف، نیازهای داده برای مدلهای آموزشی و محدودیتهای فناوری را درک کند.
همکاری نزدیک با تیمهای مهندسی و فنی:
مدیران محصولات فنی بیشتر از PM ها با تیم های مهندسی کار میکنند. تخصص فنی آنها به آنها کمک میکند تا شکاف بین چشم انداز محصول و اجرای واقعی را پر کنند و آنها را قادر می سازد تا به طور مؤثرتری با مهندسان و نیروهای فنی ارتباط برقرار کنند و تصمیمات بهتری در مورد مبادلات فنی بگیرند.
نقشه راه محصول فنی:
در حالی که همه مدیران محصول نقشه راه محصول را ایجاد میکنند، TPM ها بیشتر بر جنبههای فنی فرآیند توسعه محصول تمرکز میکنند. نقشه راه محصول فنی، نقاط عطف فنی را که برای موفقیت محصول باید به دست آید، برجسته میکند. این ممکن است شامل مواردی مانند توسعه یک API جدید، ادغام با خدمات شخص ثالث (third-party) یا ایجاد ویژگیهای خاص با استفاده از فناوریهای خاص باشد.
ایجاد تعادل بین اولویتهای فنی و تجاری:
یکی از چالش برانگیزترین جنبههای نقش TPM ایجاد تعادل بین اولویتهای فنی و تجاری است.
مدیران محصول فنی باید:
امکان سنجی فنی یک ویژگی یا راهحل را در مقابل تأثیر بالقوه آن بر تجارت بسنجید.
این امر مستلزم آن است که تعادل مناسبی بین بهینهسازی برای سود کوتاه مدت و سرمایهگذاری در زیرساختهای فنی بلند مدت ایجاد کنند.
ارزیابی فناوریها و روندهای جدید:
مدیران محصولات فنی باید از آخرین روندها و نوآوری های فناوری به روز بمانند. آنها مسئول ارزیابی فناوریهای جدید و تعیین تأثیر بالقوه آنها بر محصولات شرکت خود هستند. این شامل تحقیق در مورد ابزارها، چارچوبها و روششناسیهای جدید و ارائه توصیههایی در مورد پذیرش آنها میشود.
در حالی که مدیران محصول فنی میتوانند ارزش قابل توجهی برای شرکتهای فناوری ارائه دهند، همه مشاغل به TPM نیاز ندارند. هنگام تصمیمگیری برای استخدام TPM، توجه به عوامل زیر بسیار مهم است:
پیچیدگی محصول: اگر محصول شما از پیچیدگی فنی بالایی برخوردار است یا با استفاده از فناوری پیشرفته ساخته شده است، یک TPM ممکن است برای مقابله با چالش های ناشی از آن مجهزتر باشد.
اندازه تیم مهندسی: تیمهای مهندسی بزرگتر ممکن است به یک TPM برای تسهیل ارتباط و همکاری بین محصول و عملکردهای مهندسی نیاز داشته باشند.
نرخ تغییرات تکنولوژیکی: اگر صنعت شما به سرعت در حال پیشرفت است یا شرکت شما نیاز دارد که در خط مقدم روندهای فناوری باقی بماند، یک TPM میتواند به اطمینان حاصل شود که محصول شما رقابتی و مرتبط باقی میماند.
نقش مدیر محصول فنی یک موقعیت تخصصی PM است که بر محصولاتی با یک جزء فنی قوی تمرکز دارد. در حالی که آنها بسیاری از عملکردهای اصلی را با PM ها به اشتراک میگذارند، TPM ها در عمق دانش فنی، همکاری نزدیک با تیمهای مهندسی، نقشه راه فنی، ایجاد تعادل بین اولویتهای فنی و تجاری، و ارزیابی فناوریها و روندهای جدید متفاوت هستند.
استخدام یک TPM می تواند یک تصمیم استراتژیک برای شرکت هایی با محصولات فنی پیچیده یا صنایع به سرعت در حال توسعه باشد، و تضمین میکند که محصولات آنها از رقبا جلوتر میمانند و به ارائه ارزش به مشتریان ادامه میدهند.