از نظر هایدگر وراجی و کنجکاوی شکل‌های منحرف و مبتذل سخن اصیل و فهم درست هستند. نیز، آن‌ها را دو روی یک سکه می‌داند که با هم همکاری می‌کنند. وراجی به کنجکاوی خط می‌دهد که چه چیزی را باید خوانده و دیده باشد. کنجکاوی هم، به‌نوبۀ خود، مواد لازم را در اختیار وراجی قرار می‌دهد. کنجکاوی همه‌جاست و هیچ‌جا نیست و همین خصلت ناسازگون تسلیم وراجی می‌شود. برای کنجکاوی هیچ‌چیزی پنهان نمی‌ماند و برای وراجی هیچ‌چیزی نادانستنی نیست. زندگی سرزنده برای انسان سقوط‌کرده با این دو امر حاصل می‌شود.
