۹- باب شکر
نخست بدان که شکری بیهوده و منافقانه تر از شکر از خدای خیالی و شخصی خودت نیست که عین تشکر از هوای نفس است . زیرا شکر حقیقی از خداوند تشکر از خلق خداست زیرا خداوند همه نیازهای تو را به واسطه مخلوقاتش اجابت می کند. حال اگر توأم با تشکر از خلق ، خدای را هم شاکر باشی این توحید و شکر بر حق است.
از کتاب اخلاق عرفانی ص 12
تألیف استاد علی اکبر خانجانی
https://t.me/khanjanyaudiobooks2/767
