نصیحت و انتقاد
مؤمن انسانی سالک و حق جو و وجود پذیر است و عاشق تغییر و تحول است پس تشنه انتقاد و نصیحت پذیرفتن است.
فرد، جامعه یا حکومت انتقاد ناپذیر بر آستانه هلاکت و سقوط است. نصیحت کردن در لغت به معنای پاک کردن است . آنکه دیگری را نصیحت می کند اگر موفق به پاک کردن او از عیبی نشود ولی خودش حتماً از آن عیب پاک می شود....
و بدان عیبی را در دیگری نمی بینی الا اینکه خود دارایش هستی. الا اولیای الهی که کسی را نصیحت نمی کنند مگر اینکه تبدیلش می کنند ...
استاد علی اکبر خانجانی
اخلاق عرفانی ص ۸
==============
۲ - باب خدمت
اولاً خدمت مکن کسی را الا اینکه از تو در خواست کرده باشد الا اینکه کودکی یا علیلی و پیر و کوری در راه مانده باشد که امکان بیان نیازش نباشد.
دوم اینکه خدمت را با منت مکن و هرگز نتوانی که خدمتی بی منت کنی مگر اینکه با خدا معامله کرده باشی و برای او باشد ...
استاد علی اکبر خانجانی
اخلاق عرفانی ص ۸
=============
۴- باب معیشت
معیشت عیش توست پس عیش خود را از راه زجر و عذاب و ذلت و ستم بری بدست نتوانی آورد. عیشی که به عذاب حاصل آید مصرفش عذابی برتر آورد.
معیشت خود را هدف حیات خود مدان و خود را حیوان مخوان ! ظرف وجودى عیش تو معلوم و معین است پس برای عيش بيشتر خود را به زجر مکشان که نتوانی. ...
استاد علی اکبر خانجانی
اخلاق عرفانی ص ۹
==========
۵- باب محبت
محبت کالائی نیست که در الفاظ شاعرانه یا الطاف جنسی زنانه و یا در هدایای گرانقیمت تاجرانه رد و بدل می شود.
محبت چیزی نیست که در روابط نژادی و چاپلوسی های لحظات خماری و مالکیت های پایین تنه ای مبادله می شود.
هرگز مپندار کسی که عاشق حق نباشد بتواند ذره ای کسی را دوست بدارد حتی در حد عاطفه یک سگ به توله اش.
هرگز مپندار که در والدین نسبت به فرزندان چیزی از جنس محبت است. غریزه ای کور است که بسیار سطحی تر از حیوانات به نوزادان خویش است. کسی که عاشق خالق خود نباشد چگونه می تواند عاشق مخلوقات خدا باشد. در این نکته تا ابد بمان!
استاد علی اکبر خانجانی
اخلاق عرفانی ص ۹
محبت
محبت کافران آدمخواری است. محبت فاسقان، خود فروشی است. محبت ظالمان، تجاوز است. و محبت عارفان، تنهایی است برای خود و آزادی و استقلال و حمایت برای معشوق.
آدم وقتی می تواند دیگران را نه برای خود که برای آنان دوست بدارد که از دیگران بی نیاز باشد و این کار مردان خداست که به واسطه خداوند بی نیاز از غیر خدا شده اند همچون خدا. پس محبت غیر مردان خدا را باور مکن و دل به آن مبند و برای حراست از محبت مردان خدا از تمام حیات و هستی خود سرمایه کن .
استاد علی اکبر خانجانی
اخلاق عرفانی ص ۱۰
