تربیت کودکان
30- یعنی هر کجا که تربیت کودکان به زور و تهدید و تطمیع کشیده می شود انحراف آغاز شده است. این حداقل و اساس و مقدمه ای بر تربیت است. و این بدان معناست که اگر کسی تربیت کردن نمی داند بهتر است هیچ کاری نکند تا لااقل موجب گمراهی نشود.
31- کسی که نمی تواند نیکی را انتقال دهد اگر دست به زور زند ایجاد ریا می کند که همان شرارت پنهان است که بدترین بدیهاست و شدیدترین گمراهی را پدید می آورد.
32- اختیار و آزاد نهادن کودکان بهمراه نظارت و مراقبت خود حداقل تربیت است زیرا کودک را بخود وا می نهد و کودک جبراً به فطرت خود رجوع می کند و لذا تحت تربیت الهی قرار می گیرد.
33- اگر کودکان را مجبور به شرارت و دروغ نسازیم و بخود رهایشان کنیم تحت ولایت الهی تربیت می شوند. و این ریشه ای ترین تربیت است که خداوند رب العالمین است. و اینست که اکثر کودکان یتیم از جمله بهترین تربیت یافتگان هستند.
استاد علی اکبر خانجانی
سیر و سلوک عرفانی - الفبای تعلیم و تربیت ص 171
کتاب صوتی سیر و سلوک عرفانی : https://t.me/khodshenasi4/6869
