در وادی طلب
3- طلب عرفانی نه طلب عرفان یا طلب حق و خدا و معرفت که طلب خود پیر است.
یعنی شوق داشتن یک پیر یا آموزگاری معنوی که آئینه باطن او باشد و او را بخودش بنمایاند. اینست معنای طلب.
۴- بنابراین آنکه طالب چیزی است طالب خودش است و خود پرست است. حال آن چیز دگر خدا هم باشد ابزار خود پرستی خدایگونه است.
5- گوهره طلب همان عطش داشتن یک دوست روحانی به مثابه آئینه می باشد کسی که تو را با محبت به تو بنمایاند. اینست طلب عرفانی.
خداشناسی ربوبی ص 30
استاد علی اکبر خانجانی
https://t.me/khodshenasi4/5879