ریشه بدبختی ها

-

۳۵۹- همه بدبختی ها و درماندگی ها همیشه از یک دروغ شروع می شود.

یک دروغ بسیار جزئی و ناقابل یک دروغ هر چند کوچک و به اصطلاح مصلحتی کافی است که موجودیت یک فرد را بطور کامل به کذب و جعل ببرد و تباه نماید. زیرا هر دروغی برای استمرار و باقی ماندن خویش مستمراً دروغهای دیگری را می طلبد و هر دروغی ، دروغی دیگر را و تا بی نهایت هر سخن دروغ یک عمل دروغ را می طلبد و هر عمل دروغی به نوبه خود یک سخن دروغ دیگر را و الی آخر.

کسی که می گوید فقط همین یک بار را دروغ می گویم بشدت دارد به خودش دروغ می گوید . و برای همین است که علی (ع) دروغ را سرچشمۀ همۀ فسادها می خواند و صدق را تنها راه نجات

۳۶۰- و اما منشأ و آغاز نخستین دروغ هر فردی از کجاست؟ یعنی برای پوشانیدن چه واقعیتی مجبور است که دروغ بگوید؟ یعنی نخستین واقعیت انکار کردنی کدامست؟ آیا انکار کردن واقعیتی به چه معناست و اصلا چرا آدمی میل به چنین کاری پیدا می کند؟

در واقع اگر دقت کنیم دروغگوئی آدمی خودش ناشی از یک میل دروغین در درون اوست . یعنی قبل از آنکه دروغی بر زبان آورد یک دروغی در دلش مرتکب شده است و دروغ زبانی یک دروغ درجه دوم و برای پوشانیدن آن دروغ نخستین درونی است که انسان بخودش گفته است: یک میل درغین .

و این میل دروغین اساس دروغ زبانی است و دروغ زبانی خودش اعمال و رفتار فرد را به سمت دروغ و ریا می کشاند و متقابلاً نیز . پس نخستین دروغ یک حالتی است دروغین که در دل آدمی واقع می گردد که آشکارا دروغ به خویش است . چون در دل آدمی کسی جز خودش نیست. پس دروغ گفتن به دیگران محصول درجه دوم دروغ گفتن به خویش است . یعنی معنای اصلی دروغ همانا میل به پشت کردن به خویش و خویش را از نظر خویش پنهان کردن است . پس آشکارا می بینیم که دروغ از دوگانگی و دو تا شدن و شقه شدن درونی است : یعنی نفاق .

از کتاب گزارش آخرین وضعیت بشری ص 60

تألیف استاد علی اکبر خانجانی

https://t.me/khodshenasi4/5326