صدقه صادقانه

صدقه (1)

صدقه دو جلوه کلی دارد:

گذشتن از داشته ها و گذشتن از آرزوها (نداشته ها). پس صدقات ظاهری داریم و صدقات باطنی. و اینست که در قرآن صحبت از انفاق آشکار و در خفا است. و در عین حال هر یک از این دو نوع صدقات نیز ظاهری دارد و باطنی و می تواند آشکار و یا مخفی باشد. یعنی انسان می تواند مالی را علناً و یا پنهانی صدقه دهد و از آن بگذرد و نیز می تواند دست از یکی از آرزوهای خود علناً و یا پنهانی بردارد. به کسی بگوید و یا نگوید.

پس صدقه صادقانه، نیازی است که خود صدقه دهنده به عمل خود دارد نه کس دیگری. هر گاه فرد صدقه دهنده این نیاز را در صدقه گیرنده احساس نماید عملش مشرکانه و باطل است و ماهیتاً عمل انفاقی و ایمانی نیست و موجب تعالی و اخلاص که نمی شود بلکه نتيجه معكوس می دهد. پس اگر در صدقه منت و انتظاری باشد از ناخالصی آن است و باطل است و از صدق نیست یعنی صدقه نیست بلکه معامله ای فریبکارانه است و حتی معامله ای صادقانه هم نیست و اکثر صدقات مردم چنین است که نتایجی معکوس و عذاب آور بیار می آورد و موجب تحقیر دیگران و ایجاد بخل و عداوت می شود.

پس انفاق کننده نه تنها منت نمی گذارد بلکه اگر از صدق و صدقه باشد منت می پذیرد تا دیگران انفاق او را بپذیرند و قلباً از این پذیرش ممنون می شود. پس صدقه دهنده اگر صادق باشد محتاج و دریوزه صدقه دادن است و نه صدقه گیرنده آنان که به نیت ریاست کردن بر مردم و رهبری بر آنان به صدقه مال یا جان خود می پردازند و یا لااقل از مردم انتظار قدردانی و ستایش دارند همواره به نتیجه معکوس می رسند و مورد نفرت مردم قرار می گیرند. ...

استاد علی اکبر خانجانی

قرآن الساعه ص 103

https://t.me/khodshenasi4/7095