اگر شما هم نوزاد دختر دارید ممکن است در مورد عفونت ادراری و تب نوزادان شنیده باشید. معمولا مادران با شنیدن این بحث‌ها نگران می‌شوند. چسبندگی واژن یک عامل مهم برای عفونت ادراری است و بهتر است مادران در هنگام تعویض کودکان خوب به این موضوع دقت داشته باشند. این نوع از چسبندگی به راحتی با معاینه معلوم می‌شود. چسبندگی واژن زمانی رخ می‌دهد که لب‌های داخلی واژن (labia) به یکدیگر می‌چسبند. این نوع از چسبندگی معمولا در دختران 3 ماه تا 6 سال شایع‌تر است و ممکن است تا زمان بلوغ ادامه داشته باشد. شما هم ممکن است مانند بسیاری از مادران اطلاعی نداشته باشید که این چسبندگی چیست و چگونه بوجود می‌آید و یا حتی چگونه آن را تشخیص دهید. در این مقاله با ما همراه باشید تا در مورد چسبندگی در دختران بیشتر آشنا شوید.
متاسفانه بعد از گشت و گذارهای فراوان در اینترنت در مورد این مشکل، دقیقا مطلبی که به درد من بخورد و به سوالات و دغدغه‌های من در مورد دختر 8 ماهه‌ام پاسخ دهد، پیدا نکردم. از همین رو تصمیم گرفتم خودم اطلاعاتی در این مورد ترجمه و جمع‌آوری کنم که قصد دارم آن را با شما نیز به اشتراک بگذارم.
شما با نگاه کردن به ناحیه واژن می‌توانید متوجه شوید که این ناحیه به طور جزئی یا کلی بسته شده است یا نه. این چسبندگی معمولا توسط خط سفید رنگی مشخص است که نشان‌دهنده چسبندگی در آن ناحیه است.
اگر کودک شما نشانه‌هایی از درد مخصوصا در حالت‌هایی مثل نشسته، راندن ماشین اسباب‌بازی دارد یا در هنگام دفع ادرار مشکل دارد، ممکن است مشکل چسبندگی واژن داشته باشد. اگر کودکتان هیچ کدام از این نشانه‌ها را نداشت، ممکن است دکتر کودکتان هنگام چک آپ ماهانه به آن پی ببرد.
این مسئله که چرا بعضی کودکان دچار چسبندگی واژن می‌شوند در صورتی که برای دیگران این مشکل بوجود نمی‌آید، معلوم نیست. این طور گفته می‌شود که کمبود سطح استروژن (که در دختران جوان نرمال است) یا استفاده از مداوم از شوینده‌های نواحی زنانه یا دستمال مرطوب‌ها، عفونت‌ها و یا ایجاد زخمی ممکن است باعث ایجاد این چسبندگی شود. این مشکل معمولا در سنین حوالی دو سال اتفاق می‌افتد؛ ولی همچنان در سنین بالاتر نیز دیده می‌شود.
نوزادان تاره متولد شده چسبندگی واژن ندارند؛ به علت سطوح بالای استروژنی که از دوران بارداری مادرشان همچنان به آن‌ها منتقل شده است. همچنین به دلیل سطوح بالایی از استروژن، این اتفاق برای دخترانی که در دوره بلوغشان یا نزدیک به دوره بلوغشان هستند بسیار بعید است.
برخی کودکان هیچ علائمی ندارند؛ در حالی که برخی ممکن است درد در این ناحیه داشته باشند یا مشکلی در ادرار یا عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری (مثانه) را تجربه کنند.
چسبندگی کوچک یا خفیف: درمان این چسبندگی بستگی دارد به این که این چسبندگی چقدر حاد است. چسبندگی‌های خفیف یا کوچک ورودی واژن را نمی‌پوشاند و خود به خود با بزرگ شدن کودک و نزدیک شدن او به دوران بلوغ از بین می‌رود. پزشک کودک تشخیص می‌دهد که آیا باید درمان جدی برایش در نظر گرفته شود یا نه.
چسبندگی‌های متوسط: این نوع از چسبندگی روی ناحیه پایینی واژن را می‌پوشاند. این نوع از چسبندگی با استفاده از نرم‌کننده، وازلین یا پماد A & D روی ناحیه چسبیده شده برطرف می‌شود. معمولا تجویز این پماد‌ها به صورت دو بار در روز به مدت چند هفته مشکل را برطرف می‌کند.
چسبندگی‌های جدی و چشمگیر: این نوع چسبندگی روی ناحیه ورودی واژن و ناحیه خروج ادرار را به طور کامل می‌پوشاند. با استفاده از پماد حاوی استروژن یا کرم استروئید کم کم این مشکل برطرف می‌شود.
در این حالت بسته شدن خروجی واژن باعث می‌شود ترشحات واژن خارج نشود و دفع ادرار نیز به سختی انجام می‌شود. گاهی اوقات این چسبندگی باعث می‌شود ادرار در ناحیه پایینی واژن جمع شود و باعث سوزش شود. در این حالت شما می‌بینید که همچنان بعد از تخلیه ادرار، باز هم از او چکه مایع خارج می‌شود. اگر کودکتان دچار تب شد، دیگر امکان این که ادرار تمیز جمع کنید تا عفونت ادراری را تشخیص دهید، وجود نخواهد داشت.
درمان موثری که برای آن پیشنهاد می‌شود استفاده از پماد حاوی استروژن دو بار در روز تا مدت مشخص یا تا زمانی است که چسبندگی از بین برود. این تجویز فقط توسط دکترش انجام می‌شود.
ادامه مطلب و توصیههای لازم را در اینجا بخوانید.
