" محتوا نویس جوان به ماشین تحریرش زل رده و به فکر فرو می رود؛ چند ثانیه از پنجره به بیرون چشم می دوزد و غروب خورشید یک عصر پاییزی را در قاب پنجره تماشا می کند. روی میز و سمت راست ماشین چندین جلد کتاب روی هم چیده شده که تعدادی رمان کلاسیک است و روی همه آن ها نیز کتابی قرار دارد که نام نویسنده جوان روی جلد آن خودنمایی می کند.
پشت سر او آتشی گرم و فرح بخش در شومینه در حال سوختن است؛ جوان از قهوه خوش عطری که توی فنجان بزرگ استوانه ای کنار دستش قرار دارد می نوشد و بعد یکباره به سمت دکمه های ماشین تحریر خیز بر می دارد و شروع به نوشتن می کند و با خوش حالی فریاد می زند : اوریکا! یافتم! اوریکا ... خودش است " نیک بختی های یک محتوا نویس جوان " خودش است! دنبال همین می گشتم!
صدای تق و تق دکمه های ماشین تحریر در فضای اتاق پیچیده و ... "
نه ... نه ... کات ... همین جا خواندن را متوقف کنید!
متأسفم که شما را از خواندن ادامه داستان " نیک بختی های یک محتوا نویس جوان " باز می دارم؛ چون این پست نوشته ای در مورد " نیک بختی های یک محتوا نویس جوان " که از پنجره به بیرون چشم می دوزد و غروب خورشید یک روز پاییزی را تماشا می کند و قهوه خوش عطر می نوشد و پشت سرش یک شومینه فضا را خوشگل و رمانتیک می کند نیست؛ بیایید قبول کنیم این چیزها دیگر خیلی لوس شده اند!
در عوض این نوشته، متنی راجع به " مصائب محتوا یک محتوا نویس " است که ممکن است نه جوان باشد نه قهوه بنوشد و نه ماشین تحریر کلاسیکی داشته باشد که از آن صدای شیک : " تق ... تتق ... تتتتق تق " خارج می شود و شاید اصلاً پنجره ای را هم رو به غروب پاییز نداشته باشد.
" نیک بختی های یک محتوا نویس " ... نه !... شرمنده ام اما امروز نه!
بیشتر مردم یا نمی دانند محتوا نویسی چیست و یا اصلاً یک محتوا نویس کیست و یا اگر می دانند تصورشان از او یک تصویر فانتزی از نویسنده ای است که ( در حالت خیلی فانتزی ) پاپیون به گردن بسته و پیپ بر لب پشت ماشین تحریری با دکمه های نقره ای نشسته و تراوشات خلاقانه اش را که بی وقفه از ذهنش جاری می شود با سرعت و اعتماد به نفس تایپ می کند و لبخند مصمم بر لبش حاکی از این است که از کاری که می کند لذت وافری می برد!
هر شغلی متناسب با شرایط و مقتضیاتش یک سری مشکلاتی دارد که نمی توان آن ها را نادیده گرفت و شغلی محتوا نویسی هم از این قاعده مستثناء نیست. محتوا نویسی هم مثل خیلی از مشاغل دیگر زحمت دارد و تا دلتان بخواهد دردسر هم دارد و آن قدر هم - آن طور که تصورش را می کنند - ساده و شیک و دلچسب نیست.
می خواهم برخی از بزرگترین مصیبت های یک محتوا نویس را به شما معرفی کنم تا اگر روزی قصد داشتید محتوا نویس شوید با یادآوری این مصائب تصمیم گیری تان با دقت و منطق بیشتری انجام شود.
حالا وقت آن است که سکه بچرخد و روی دیگر آن آشکار شود.
محتوا نویسی و محتوا سازی از قدیمی ترین شغل های جهان است و حتی نوشته ها و تصاویری که بر دیواره های غارها از انسان های اولیه به جا مانده را نیز می توان نوعی از محتوای تولید شده به صورت بدوی دانست. در طول تاریخ محتوا ساز ها و محتوا نویس ها در قالب های متفاوتی حضور داشته اند؛ اگر در معنای گسترده نگاه کنیم محتوا سازی و تولید محتوا، شامل طیف وسیعی از فعالیت های ادبی و هنری می شود و در این معنا می توان شاعران و نویسندگان، روزنامه نگاران، تبلیغاتچی ها و هنرمندان و نقاشان و بسیاری دیگر را از جمله محتوا نویسان و محتوا سازان دانست که به خلق محتوایی ارزشمند پرداخته اند.
امروزه اما با پیشرفت های گوناگون در عرصه تکنولوژی و فناوری های ارتباطی و روی کار آمدن فضایی به شدت تعاملی و اجتماعی یعنی اینترنت و شبکه های اجتماعی و استقبال طیف وسیعی از مردم از این گونه ابزار ها و تغییر روش های بازاریابی و جذب مشتری، نوع دیگری از محتوا نویسان به روی کار آمده اند که دانش و تخصص خود را در زمینه محتوا سازی و تولید محتوا به کار گرفته تا از آن برای بهبود وضعیت کسب و کار ها و برند ها استفاده نمایند.
ضرورت وجود تولید کنندگان محتوا را برای کسب و کار ها می توان در یک سطر خلاصه کرد :
" مردم در فضای مجازی حضور دارند؛ اگر می خواهید خوب دیده شوید و خوب بفروشید؛ توجه آن ها را جلب کنید! "
امروزه کسب و کار ها نیز این مسئله را درک کرده و در کنار سایر مواردی که حیات و بقا آن ها را تضمین می کند و موجب پیشرفت آن ها می شود جایی را هم برای تولید محتوا و جذب مخاطب در فضای مجازی در نظر گرفته اند و در کنار سایر کارمندانشان به احتمال زیاد شخصی را هم به عنوان یک محتوا نویس دارند که چه به صورت رسمی یا غیر رسمی و چه به صورت نزدیک و یا دورکاری نام و یاد آن ها در اینترنت و شبکه های مجازی پر تلألو می کند.
اما ( به قول یکی در یک سریالی : تمام حرف های قبل از " امّا " چیزی به حساب نمی آیند و تازه بعد اما هست که حرف اصلی زده می شود! ) - اما - علی رغم ضرورت حضور محتوا نویسان هنوز هویت این شغل در بسیاری از کسب و کار ها و طیف های شغلی مبهم و گنگ است و هنوز جایگاه تعریف شده و دقیقی وجود ندارد که به کمک آن بتوان انگشت اشاره را به سمت یکی دراز کرد و با تحکم گفت که : او یک محتوا نویس است!
مدتی را در سمت تولید کننده محتوا برای یک شرکتی که در زمینه گردشگری فعالیت داشت کار می کردم و در تمام این مدت کارمندان و سایر افراد حاضر در شرکت نمی دانستند که من چه کسی هستم ... چکار می کنم ... چرا حضور دارم ... چرا حقوق می گیرم!
حضور شما به عنوان یک خالق محتوا در یک سازمان ممکن است با ابهامات زیادی همراه باشد.
در طول مدت حضورم در این سازمان هر یک از کارمندان آن تعریف خاصی برای جایگاه من داشتند:
- رئیس شرکت : همون اون
- حسابدار : اونی که الکی سر ماه پول میگیره :(
- آبدارچی : مهندس :)
- سایر کارمندان : مشکل یاب فیلتر شکن ...
- ارباب رجوع : بازاریاب آنلاین
بله محتوا سازی و محتوا نویسی شغل ریشه داری است اما در سازمان های امروزی تعریف دقیقی برای جایگاه آن وجود ندارد و شاید این ضعف به این مسئله بر می گردد که اغلب سازمان ها خصوصا سازمان های کوچک یا سند شرح و شرایط احراز شغل ندارند و یا اگر دارند سمت تولید کننده محتوا در آن تعریف نشده و یا اگر تعریف شده ، ناقص تعریف شده است.
آیا محتوا سازی و محتوا نویسی می تواند شما را ثروتمند کند؟
در این که محتوا نویسی می تواند گاهی (و نه همیشه) کار بسیار لذت بخشی باشد شکی نیست و چه چیز می تواند زیباتر از این باشد که یک فرد از علایق خودش کسب درآمد کند اما این که از این شغل ثروتمند شوید ... خب بهتر است کمی سرعت را پایین بیاوریم!
برخی شغل ها ذاتاً ماهیتی پول ساز دارند و برخی هم نه گرچه میزان تلاش در این شغل ها می تواند در این بین تاثیر گذار باشد. به عنوان تولید کننده محتوا ممکن است پول خوبی دربیاورید اما فاکتورهای زیادی وجود دارد که موجب تمایز میان یک تولید کننده محتوای پر در آمد با یک تولید کننده محتوای کم در آمد می شود.
برای این که یک تولید کننده محتوای پر در آمد باشید نیاز به تجربه (نمی گویم سال ها چون همیشه استثنائات وجود دارند) دارید؛ یک تولید کننده محتوای خوب آن قدر در کار خودش خبره است که تبدیل به یک برند شخصی شده و رزومه و نمونه کارهای قوی ای دارد که اکثر شرکت ها ( و باز هم نه همه شرکت ها - به دلیل مصیبت یک - ) حاضرند برای داشتن او و استفاده از تخصص او هزینه نسبتاً خوبی کنند.
اما اگر یک تولید کننده محتوا درجه یک باشید باز هم یک سری شرایط بیرونی وجود دارد که ممکن است اشک شما را دربیاورند!
الان می خواهم اشکتان را سرازیر کنم :
متأسفانه در اکثر شرکت ها حقوقی که ممکن است یک حسابدار یا یک کارمند در دیگر بخش ها دریافت کند خیلی بیشتر از حقوقی است که یک تولید کننده محتوا دریافت می کند!
سوال : چرا ؟
جواب : ساده است ... یک بار دیگر به مصیبت شماره یک توجه کنید.
کار محتوا نویسی و تولید محتوا از نظر خیلی ها، خیلی انتزاعی است!
کلمه قلمبه انتزاعی در این جا یعنی : شما پشت یک لپ تاپ/کامپیوتر نشسته اید و مشغول تولید محتوا اید اما از نظر سایرین کار خاصی نمی کنید و چه بسا از چشم ( حسودان تنگ نظر و عنودان بد گهر، که همیشه در گوشه ای از کره زمین خلقت یافته اند) مشغول بازی به نظر بیایید!
از نظر خیلی ها تولید کننده محتوا کار خاصی نمی کند و اگر هم کاری بکند کاری است که سایرین نیز می توانند به راحتی انجام دهند.
- دیگه مگه چیکار می کنه؟! دو تا پست گذاشتن تو اینستا مگه چقدر کار داره! ... حالا فقط دو تا لایک بیشتر بخوره نخوره چه سودی داره؟!
- به خدا داره پشت کامپیوتر جی تی ای بازی می کنه!
- بابا فقط تایپ می کنه ...
- میدادن دست خودم روزی یه مطلب میذاشتم تو سایت به این الّاف هم الکی پول نمی دادن!
به نظر خیلی ها شغل محتوا سازی آنقدر ساده است که احتیاجی به استخدام یک فرد به صورت اختصاصی برای آن نیست و همه از پس آن بر می آیند بنابرین شغل تولید محتوا اساساً شغل نیست و شغلی که شغل نیست حقوقی هم نباید داشته باشد.
این مصیبت ریشه در مصیبت عدم هویت شغلی تولید کننده محتوا دارد. روزی که تعریف واضح و دقیق و روشنی برای محتوا ساز تعریف شود و جایگاه مشخصی برایش در نظر گرفته شود مسلماً حق و حقوق روشن و واضح تر و البته عادلانه تری نیز برایش در نظر خواهند گرفت.
این پست را همین جا به پایان می برم اما متأسفانه باید بگویم " مصائب محتوا یک محتوا نویس " هنوز ادامه دارد و این مصیبت ها هنوز به پایان نرسیده و و اگر مایل هستید که بیشتر راجع به این ملالت ها بدانید و اگر وقت آن پیش بیاید ( من هم یک محتوا نویسم ) قسمت دوم این سری را خواهم نوشت.
در قسمت دوم " مصائب یک محتوا نویس " مصیبت های بیشتری هستند که روانتان را جریحه دار کنند؛ در قسمت دوم متوجه می شوید که چطور ممکن است صداقت یک محتوا نویس لکه دار شود؛ چطور ممکن است با انبوهی از کارهای سخت محاصره شود و از همه مصیبت وارتر هر روز برای یک وعده غذایی، مجبور به خوردن دایرة المعارف چند جلدی شود.
