دلم به وسعت این بغض های توو در توو
شبم به قیمت از دست رفتنم سرده...
چقدر تلخ و نفسگیره اینکه یه آدم
نتونه از توو گذشته به حال برگرده!
گذشتی و به گذشته پناه آوردم
فضای اصلی این زندگی خیاله برام
چطوری رفتی که من توو یه لحظه پیر شدم؟
چی کار کردی که هر ثانیه یه ساله برام؟
چقدر حرف دلم رو به کوچه ها زدم و
سکوت کوچه چشامو چقدر تر کرده
چه جوری درد دل من به گوش تو نرسید؟
صدای گریه ی من گوش شهرو کر کرده!
دلیل این همه دوری دلیل این همه بغض
دلیل این همه روزِ به شب نشسته چیه؟
بیا بشین و به من مو به مو جواب بده
چیزی که خط زمانو واسم شکسته چیه؟
جهان بی تو یعنی اصل روز-مرگیِ من
جهان تو بودی و رفتی، جهانو گم کردم
اسیر دست گذشته ست بی تو آینده
توو خاطرات تو بعد زمانو گم کردم
زمان به سمت عقب می ره ما جلو می ریم
دوباره قول و قرارامونو به هم می زنی...
خودم کنار خودم توو گذشته را«ه» می رم
تو هم کنار دوتامون داری قدم می زنی
فقط صدای توئه روو تموم تصویرا
صدات شبیه سونامی جهانمو برده...
خودم، خودم رو می بینم روو سقف خوابیده!
تو رفتی... حتا برام جاذبه به هم خورده...
تو نیستی، خودِ مرگم، فقط نفس دارم
مقیم خاطره هاتم، یه روح سرگردون
یه جوری روحمو از مخمصه نجات بده
یه جوری روز و شبامو به حال برگردون
ماده گرگی دل اگر از سگ چوپان ببرد
شب به شب قوچی از این دهکده کم خواهد شد
#mahshar666
#آرزوبیرانوند
#نویسنده
#خواننده
