هرچقدر هم که دوران یائسگی آزار دهنده و ناراحت کننده باشد، نمی توان جلوی آن را گرفت ولی می توان برایش آماده شد. یائسگی روندی از زندگیست که طی آن، باروری و قاعدگی زنان متوقف می شود و با وجود اینکه این دوره یک اتفاق طبیعی و عادی برای زنان می باشد، اما می تواند باعث بروز تغییرات و علائم شدید شود. در این مقاله قصد داریم به توضیحاتی در مورد علائم و عوارض یائسگی بپردازیم. با ما همراه باشید؛
یائسگی زمانی اتفاق می افتد که یک زن در 12 ماه متوالی قاعدگی نداشته باشد و دیگر نمی تواند به طور طبیعی باردار شود. معمولاً بین 45 تا 55 سالگی شروع خواهد شد، اما در برخی موارد ممکن است قبل یا بعد از این محدوده سنی رخ دهد.
علائم یائسگی ممکن است سال ها قبل از آخرین دوره ی قاعدگی زن رخ دهد. همچنین احتمال دارد برخی از خانم ها بعد از ماه ها یا سال ها علائم را تجربه کنند.
تغییر در الگوی قاعدگی اولین علائم قابل توجه یائسگی است. بعضی از خانم ها ممکن است هر 2 تا 3 هفته یک دوره را تجربه کنند. در برخی موارد نیز ممکن است ماه ها قاعدگی اتفاق نیفتد.
در مرحله ی پری منوپوز (Perimenopause)، که 3 تا 5 ساله قبل از یائسگی است، سطح استروژن زنان به میزان قابل توجهی کاهش خواهد یافت. این امر احتمال بارداری را کاهش می دهد.
همچنین در دوره ی پری منوپوز، خشکی، خارش و ناراحتی واژن رخ می دهد. در نتیجه، برخی از خانم ها ممکن است در طول رابطه ی زناشویی دچار بی میلی جنسی یا درد شوند. زنان این درد را به دلیل پایین آمدن سطح استروژن تجربه می کنند و این سطوح پایین باعث آتروفی واژن می شود. آتروفی واژن التهاب واژن است که در نتیجه ی نازک شدن و کوچک شدن بافت ها و همچنین عدم روان بودن مهبل اتفاق می افتد.
گر گرفتی احساس ناگهانی گرما در قسمت بالای بدن است. ممکن است در صورت، گردن یا قفسه ی سینه شروع شود و به سمت بالا یا رو به پایین حرکت کند.
در این مورد ممکن است پوست قرمز و لکه دار شده و به طور معمول تعریق غیر طبیعی رخ می دهد. همچنین ضربان قلب به طور ناگهانی افزایش می یابد یا نامنظم می شود. گرگرفتگی ها معمولاً در طول سال اول پس از آخرین دوره ی زنان اتفاق می افتد.
گرگرفتگی که در طول چرخه ی خواب اتفاق می افتد منجر به تعریق شبانه خواهد شد.
خوابیدن برای زنان در دوران یائسگی دشوار است. در بعضی موارد، عرق کردن شبانه می تواند باعث ناراحتی در طول شب و مشکل در خواب شود و همچنین اختلال خواب نیز ممکن است ناشی از اضطراب باشد.
یائسگی می تواند چرخه ی ادراری یک زن را مختل کند. خانم ها در دوران یائسگی مانند سیستیت (التهاب مثانه)، مستعد ابتلا به عفونت های دستگاه ادراری (UTI) هستند. همچنین ممکن است دریابند که نیاز به مراجعه مکرر به سرویس بهداشتی دارند.
تغییرات هورمونی زنان در دوران یائسگی منجر به افسردگی و نوسانات خلقی در آن ها می شود. در بسیاری از موارد، این علائم عاطفی نیز با اختلال خواب همراه است. در نتیجه ی تغییرات عاطفی، زنان نیز ممکن است کاهش یافتن میل جنسی را تجربه کنند.
برخی از خانم ها ممکن است مشکلاتی مربوط به حافظه ی کوتاه مدت و تمرکز برای مدت طولانی را تجربه کنند.
علائم احتمالی دیگر
علائم گفته شده در فوق معمولاً در طی یک دوره 2 تا 5 ساله کاهش می یابد. با این حال، این علائم ممکن است برای مدت طولانی تداوم داشته باشند. در برخی موارد، خشکی، خارش و ناراحتی واژن مزمن خواهد شد و در نهایت در صورت عدم درمان بسیار ناراحت کننده می شوند.
یائسگی می تواند منجر به ایجاد عوارض هایی شود، از جمله:
کلام پایانی
ممکن است بیشتر خانم ها در سن 52 سالگی یائسگی را تجربه کنند، اما آسیب لگن یا تخمدان ممکن است باعث بروز یائسگی ناگهانی زودتر از روال طبیعی شود، همچنین ژنتیک یا شرایط ارثی نیز ممکن است منجر به یائسگی زودرس شود. توصیه می شود اگر علائم یائسگی در شما شدید است یا بر کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارد، به بهترین متخصص زنان مراجعه نمایید. پزشک ممکن است از روش های هورمون درمانی یا داروهای طبیعی برای کاهش عوارض و کاهش شدت علائم که باعث ناراحتی شما می شود بهره جوید.
