تقدیر، یک حقیقتِ موجود است. یک اتفاق حقیقی؛ یک وجودِ واقعی و یک مولفۀ تاثیرگذار در زندگی...
تقدیر، یک چنین چیزی ست.
تقدیر، یک ماهیت غیرمادی و یک روحِ معنوی دارد. تقدیر، مثل یک نور، می تواند زندگی ها را روشن کند. تقدیر، چیز عجیبی ست...
تقدیر، یک جاهایی «شخصی سازی» می شود. شنیده اید می گویند «تقدیرِ تو»، «تقدیرِ من»، «تقدیر ما ...»؟!
دربارۀ تقدیر، حرف بسیار است. اما فقط یک سوال در ذهن من می چرخد... «تقدیر من و تو، می شود بشود "تقدیرِ ما"؟!؟»...
می دانی که... زیباست!
