علم منطق ، دو نوع جهل را توضیح می دهد؛ جهل ساده آن است که فرد دانش چیزی را نداشته باشد و خود آگاه به این باشد که نمی داند؛ مثل من که می دانم با زبان روسی آشنایی ندارم.
اما جهل مرکب آن است که فرد چیزی را نمی داند و بر این نادانی آگاه نیست و بر این اعتقاد است که می داند؛ مثل هنگامی که در مورد یک شرایط خاص قضاوت یا پیش بینی اشتباه می کنیم، یا هنگامی که به دانش خود برای تصمیم گیری های مهم زندگی بسنده می کنیم و مشورت و کسب اطلاعات بیشتر را در نظر نمیگیریم.
کارشناسان جهل مرکب را خطرناک می دانند و معتقدند می تواند آسیب های زیادی به زندگی یک فرد یا جامعه وارد کند.
اما داشتم فکر میکردم و به نوع جدیدی از جهل رسیدم! چیزی که شاید به مراتب خیلی بیشتر از دو نوع دیگر به ما زیان وارد می کند و ما متوجه آن نیستیم. نام این جهل را جهل ترکیبی می توان گذاشت.
در این نوع جهل ما به ظاهر جاهل نیستیم اما به واسطه ی لذت لحظه ای یا هر چیزی تظاهر به ندانستن می کنیم.این نوع جهل بسیار در افراد دیده می شود؛ مثل هنگامی که می دانیم مصرف غذای چرب باعث افزایش کلسترول خون و در خطر افتادن سلامتی بدن می شود اما وقتی وارد رستوران می شویم این اطلاعات را نادیده می گیریم تا از آن شب لذت ببریم. [ یک شب که هزار شب نمی شود ]
یا اگر با دید کلی تری نگاه کنیم مثل زمانی است که برای رسیدن به یک هدف بزرگ باید کمتر بخوابیم ، کمتر وقت خود را صرف سرگرمی کنیم و بیشتر تلاش کنیم؛
اما چه می شود؟؟!
خود را به ندانستن می زنیم...
