ویرگول
ورودثبت نام
مامان پز
مامان پز
خواندن ۵ دقیقه·۶ سال پیش

انتخاب اهداف در سال نو!

کمتر از یک روز به تموم شدن سال ۹۶ و شروع سال جدید مونده. حتما شما هم لیست بلندبالایی از اهداف و برنامه‌ها رو آماده کردین که توی سال جدید به‌ش رسیدگی کنین. اما آیا قبلش از خودتون پرسیدین به چند درصد از اهداف سال پیشتون رسیدین؟ خبر بد این‌که بیشتر از 50 درصد اهداف و برنامه‌هایی که آدم‌ها برای سال جدید در نظر می‌گیرن عملی نمی‌شه و خبر خوب این‌که قرار نیست امسال شما توی دنبال کردن اهداف و برنامه‌هاتون شکست بخورین، اگه این یادداشت رو تا انتها بخونین و پیشنهادهای ما رو به کار ببندین:


هدف رو درست انتخاب کنید
خیلی وقت‌ها دلیل این‌که توی دنبال کردن اهدافتون شکست می‌خورین، از این 3 حالت خارج نیست:

  • هدفی که انتخاب کردین خواست واقعی و قلبی شما نیست و صرفا بر مبنای نظر دیگران، جو جامعه و دوستان و اطرافیان و ... چنین تصمیمی گرفتین. این‌که از هر 10 نفری که توی اینستاگرام دنبال می‌کنین 9 نفر عکس با فنجون قهوه و کتابی به زبون فرانسه دارن، دلیل خوبی برای این‌که هدف سال جدیدتون رو یادگیری زبان فرانسه در نظر بگیرین، نیست. به صدای قلبتون گوش بدین و ببینین حرف حسابش چیه.
  • هدف منتخبتون زیادی مبهمه و برای خودتون شفاف نیست. «می‌خوام وزنمو کم کنم» هدف واضحی نیست. باید برای خودتون مشخص کنید که می‌خواین ظرف چه مدت چه مقدار وزن کم کنید.
  • هدفتون واقع‌بینانه نیست. درسته که از قدیم گفتن خواستن توانستن است، اما نه هر خواستنی. اگه نهایت فعالیت ورزشی‌تون تو سال‌های گذشته، باز و بسته کردن در یخچال بوده، هدف قهرمانی توی مسابقات بین‌المللی ژیمناستیک برای سال آینده رو بی‌خیال شید.

برنامه‌ی رسیدن به هدف رو مشخص کنید.
قرار نیست معجزه اتفاق بیفته و یک‌شبه به هدف مطلوبتون برسید. قلم و کاغذ بردارین، هدفتون رو بنویسین، دوره‌های زمانی روزانه، هفتگی یا ماهانه (بسته به نوع برنامه‌تون) رو مشخص کنین و تعیین کنین که توی هر دوره‌ی زمانی می‌خواین چه مقدار از مسیر رو طی کنین و به کجا برسین. همین‌طور موانعی رو که ممکنه سر راهتون پیدا شه پیش‌بینی کنین و برای مقابله باهاش برنامه بذارین. حتما تجربه‌ی سال‌های قبل بهتون نشون داده که یکی از مهم‌ترین موانعی که سر راه قرار می‌گیره ناامیدیه. یه راه برای غلبه بر این ناامیدی اینه که خودتون رو عادت بدین که راه کوتاهی رو که طی کردین اندازه بگیرین، نه راه درازی که باقی مونده. اگه هدفتون اینه که 10 کیلو وزن کم کنین، بعد از کم کردن 1 کیلو، به جای غصه خوردن و غر زدن از این‌که هنوز 9 کیلوی دیگه مونده، به 1 کیلویی که از دست دادین فکر کنین و انگیزه بگیرین. همین‌طور مشخص کنین که چطوری می‌خواین به وسوسه‌هاتون برای پیچوندن برنامه غلبه کنین. مثلن یه لیست از مضرات خوردن غذاهای چرب و پرکالری تهیه کنین و بذارین جایی که همیشه جلوی چشمتون باشه تا هر وقت وسوسه‌ی خوردن این مدل غذا گرفتارتون کرد، نگاهی به لیست بندازین و از نیتتون

پشیمون شین. بعدش هم بیاین سراغ مامان‌پز و یکی از غذاهای خوشمزه‌ی رژیمی‌ رو سفارش بدین.

هر چه زودتر شروع کنید

می‌خواین به خودتون نشون بدین که چقدر برای رسیدن به هدفتون جدی و مصممین؟ منتظر ساعت هشت صبح اول فروردین نباشین. از همین امروز شروع کنین. همه‌مون دست کم یه بار تو زندگی‌ برای شروع منتظر یه شنبه‌ی خوب بودیم و هیچ‌وقت نیومده. پس از گذشته درس بگیرین.

راجع به هدف و برنامه‌تون با دیگران حرف بزنید.
بنا نیست هدفتون رو مث یه راز شخصی برای خودتون نگه دارین. برای خانواده و دوستانتون از اهدافتون بگین تا اون‌ها هم توی این راه کمک و حمایتتون کنن. قدیمیا گفتن ثواب هر کاری به جماعتشه. پس بگردین و افرادی رو پیدا کنین که اهدافشون مشابه شماست. مخصوصن الان که شب عیده و همه به صرافت هدفگ‌ذاری افتادن. حتی اگه توی دوستان و خانواده و اطرافیانتون چنین افرادی رو پیدا نکردین، دست به دامن شبکه‌های اجتماعی شین. توی این زمونه‌ای که برای هر چیزی هزار جور سایت و اپلیکیشن و شبکه‌ی اجتماعی هست، می‌تونین با یه سرچ ساده، توی فروم‌های مرتبط، آدم‌هایی رو پیدا کنین که می‌تونن همراهی‌تون کنن. از تجربه‌هاتون برای هم بگین و به هم انگیزه بدین.

پیشرفت خودتون رو اندازه بگیرید و به خودتون جایزه بدید.
هر کاری رو که در راستای هدف و برنامه‌تون انجام می‌دین، هر چند کوچیک، یادداشت کنین. تو این مرحله هم می‌تونین از اپلیکیشن‌ها کمک بگیرین. اگه برنامه‌ی دویدن روزانه دارین، اگه برنامه‌ی رعایت رژیم غذایی و کاهش وزن یا یادگیری لغات به زبان دیگه و .... دارین، برای هر کدوم می‌تونین اپلیکیشن پیدا کنین و اطلاعات روزانه‌تون رو ثبت کنین. برای جایزه دادن به خودتون هم سخت‌گیر و خسیس نباشین. به جای این‌که بعد از رسیدن به هدف نهایی به خودتون جایزه بدین، رو قدم‌های کوچیک تمرکز کنین و به ازای گذروندن هر مرحله به خودتون جایزه بدین. گفتن نداره که جایزه‌هایی که تعیین می‌کنین نباید با هدفتون در تضاد باشه. جایزه‌ی سه روز متوالی سیگار نکشیدن، یه دست قلیون دوسیب نعنا نیست.

کار نیکو کردن از پر کردن است
کارشناسای فن می‌گن 21 روز طول می‌کشه که یه فعالیت جدید تبدیل به عادت شه و 6 ماه طول می‌کشه که یه عادت بخشی از شخصیت فرد بشه. بنابراین خیال یک‌شبه به مقصد رسیدن رو از سر بیرون کنین و بچسبین به برنامه‌تون. با این حال، اگه دیدین هر چی تلاش می‌کنین نمی‌تونین به برنامه‌تون متعهد بمونین، بهتره یه نگاه دوباره به‌ش بندازین. شاید برنامه‌تون او‌ن‌قدری که برای شما لازمه، منعطف نیست. اگه نمی‌تونین هر روز ساعت شش صبح از آغوش گرم و نرم تختتون جدا شین و برین سراغ ورزش، به جای فحش و فضیحت به خودتون و ناامید شدن از زندگی، برنامه‌تون رو به چیز عملی‌تری تغییر بدین. مثلن برنامه این بشه که هر روز حتما یک ساعت ورزش کنین. مهم نیست ساعت شش صبح انجام بشه یا نه. بعید نیست این بار بهتر از قبل نتیجه بگیرین.

حرف آخر
هیچ آدمی کامل نیست. ممکنه به هر دلیلی از برنامه عقب بیفتین یا جوری که انتظار داشتین پیش نرین. بهتره قبل از این‌که ترکه بردارین به قصد تنبیه، خودتون رو یه بچه‌ی هفت هشت ساله فرض کنین که داره تلاش می‌کنه چیز جدیدی یاد بگیره. همون‌جور با خودتون مهربون باشین. یادتون باشه قرار نیست توی این مسیر مدام خودتون رو سرزنش کنین و از خودتون متنفر شین. بلکه قراره با برداشتن قدم‌های کوچیک به سمت هدفتون، هر روز بیشتر از قبل خودتون رو دوست داشته باشین.

مامان‌پزهدفسال‌نواستارتاپکسب و کار
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید