مانی

من به خورشید نگاه تو ارادت دارم

به تو و صبح غزلخوانی ات عادت دارم

روز و شب روشنی عشق به من می بخشی

از دلم پنجره ای رو به نگاهت دارم

باز هم فرصت دیدار تو لبریزم کرد

باز هم از تو و از عشق حکایت دارم

من چه سبزم و چه اندازه تنم هشیار است

مثل سهراب، چه روشن... چه سعادت دارم

تازه کن حس مرا، شعر بباران چون صبح

آفتابی بشو امروز هوایت دارم

با تو ٱغاز شود خنده ی باران و نسیم

چه تمنای عجیبی به صدایت دارم

باز هم نور بده، شعر بخوان، صبح بریز

من به خورشید نگاه تو ارادت دارم

با عشق طلوع آفتاب در صبح دل انگیز تابستان تقدیم نگاه زیبایتان - مانی