یه دورانی تو زندگیم بود که بدون برنامه ریزیر درسم رو می‌خوندم، همه کارام رو انجام میدادم و هیچ مشکلی نداشتم و رویاهای زیادی هم تو ذهنم می‌پروروندم. تا اینکه به یه نقطه ای رسیدم که دیدم نه، رویاها با یه تقویم خالی که هیچ برنامه‌ای توش نباشه مطابقت نداره. واسه همین شروع کردم به استفاده از Calendar یا همون تقویم گوگل و واسه روزهای هفته برنامه‌ریزی کردم و بعد از یه مدت دیدم که نه واقعا این موضوع حس خوبی بهم میده و احساس میکنم که از تایم و روزم به خوبی استفاده کردم.
زمان یک منبع محدوده دیگه. یه چیزی که تو این دوران تابستون یاد گرفتم این بود: زمانی که تایم و زمان محدودی برای کار کردن داری از اون تایم به بهترین شکل استفاده می‌کنی. از اونطرف اگه تایمت زیاد باشه یعنی بدونی زمان زیادی برای کار کردن داری، درست استفاده کردن از اون تایم یه ذره سخت میشه. من خودم اینطوری بودم که جمعه یهو میشستم فکر میکردم که این هفته چرا اینطوری گذشت و یه هفته هم رفت و من هیچ کار خاصی نکردم :\ جان زراتسکی حرف جالبی زده:
زمانی که با نامحدودیت چیزی مثل زمان مواجه باشیم، فریم‌ورک کاری مارو میشکونه و نمی‌تونیم از منبع زمانی‌مون به خوبی استفاده کنیم و این باعث میشه دیوونه بشیم...
این دقیقاً همون اتفاقیه که وقتی تقویم یا جدول برنامه‌ریزیم خالی باشه واسم اتفاق میوفته. مغزم نمیتونه این نامحدودی زمانی رو حداقل واسه یه روز هم تحمل کنه. این مواقع خیلی خوش‌بین میشم که آره زمان زیادی واسه انجام دادن کارام دارم و به همین خاطرم اگر حتی اون کارو انجام بدم خیلی زمان تلف کردم. همین موضوع باعث میشه تا حواس آدم پرت بشه پس بهتره یه برنامه ریزی داشته باشیم هرچقدم کار مزخرف و سختی باشه (واقعا اوایلش واسه من اینطوری بود =_=)
خب این موضوع فهمیدنش یه ذره سخته و برای هر نفر یه مقدار زمان میبره. با توجه به اون چیزی که من تجربه کردم این موارد روز خوب و ایده‌آل من رو میسازه:
این المان‌هایی هستش که تقریبا همیشه تو برنامه روزانه من دیده میشه. ممکنه بعضی روزها تغییراتی تو برنامم ایجاد بدم اما روتین معمولی‌اش به این شکله. یه نقل قول از کتاب The Writing Life خونده بودم که می‌گفت:
یک برنامه مثل داربستی می‌مونه که کارگر میره روش و می‌تونه با دو تا دستش کارهای جوشکاری و تعمیرات رو انجام بده
در واقع من الان خودم رو به عنوان یه کارگر میبینم؛ کارگری که باید تمرکز داشته باشه و تایم کافی رو برای کار و تفریحاتش بذاره. بنابراین نسخه‌ای از من که روی این داربست می‌ایسته باید استراتژیک باشه.
خب مدتی زیادی نیست اما تلاشم رو کردم و یه قالب و Template واسه تقویمم ایجاد کردم که این قانون توش حاکمه: برنامه من وظیفه کنترل زندگیم رو برعهده نداره بلکه باید تو این راه تنها حامی من باشه مثل همون داربست واسه یه کارگر :) خب روز ایده‌آل من از ساعت 8:30 شروع و تا ساعت 11 که میرم تو رخت خواب ادامه داره. این رو هم بگم که آخر هفته‌هام برنامه‌ای نداره چون دیگه تفریح کامله :)) البته شما می‌تونید واسه آخر هفته‌هاتون هم برنامه ریزی داشته باشین من چون تو طول هفته کارام رو انجام می‌دم سعی میکنم آخر هفته فقط وقت آزاد داشته باشم و هرکاری دوست دارم انجام بدم.
خب تو گوگل کلندر من دوتا Template به عبارتی درست کردم که تو یکی‌شون برنامه ایده‌آل روزانم هست و تو اون یکی تمام کارهایی که تو یه هفته ممکنه انجام بدم؛ چه مهمون‌هایی ممکنه برم. خوبی برنامه دومی اینه که میشه توش ریخت‌وپاش کرد و به برنامه اولم که اصلیه هست ربطی نداره. هرموقع هم خواستم می‌تونم از دومی یه موردی رو به برنامه اصلیم اضافه کنم به عبارتی یه Backup کامله دیگه چون زیاد دوست ندارم برنامه اصلیم که روزانه باهاش سر و کار دارم شلوغ باشه دوست دارم فقط کارهای مهممو ببینم توش.
تو این روش شما فقط یدونه قالب واسه برنامه‌تون دارید. واسه همین بهش میگن بونسای کامل چون باید مثل گیاه بونسای خیلی بهش برسید. یعنی چون یه قالب هست ممکنه تغییراتی که توش ایجاد میدین رو کارهای دیگه روزانه‌تون هم تاثیر بذاره واسه همین با دقت باید تغییرات رو انتخاب و اعمال کنین. شاید مثلا یه روز یهو به جایی دعوت شدید یا جلسه‌ای واستون پیش اومد و اینجور موارد یهویی تغییرش تو برنامه روزانه یه مقدار سخته.
خب این رو هم بگم که واقع‌بین باشین. یعنی زیاد به خودتون تو یه برنامه سخت نگیرین. قرار نیست آپولو هوا کنین که! مثلا من هیچوقت نمی‌تونم و نخواهم تونست واسه یه هفته کاملم برنامه بچینم چون اتفاق تو اون هفته زیاد میوفته و حوصله تغییر برناممو ندارم. به جاش میام شبا برنامه فردا رو مینویسم و اینطوری میدونم چیکار دارم و چیکار ندارم. البته آخر هفته اون کارای مهمه هفته آینده رو هم می‌نویسما ولی اینطوری نیست که هی بخوام برنامه روزانمو تغییر بدم. این رو هم بگم که سعی کنین برنامه هر روزتون با روز قبل‌تون یه تفاوتی داشته باشه. شاید خیلی‌ها بگن که روتین بودن یه چیز خوبه و باعث پیشرفت میشه اما من اینو قبول ندارم چون حوصله سر بر میشه بعد یه مدت و اثرگذاریشو به نظر من کم میکنه. اگه تو یه هفته با دوستاتون بیرون نرفتین، کتاب نخوندین، سریال یا فیلم جدید ندیدین پس تو یه روز اینارو قرار بدید و مثل روز قبل برنامه‌تون فقط کار نباشه.
و در آخر اینکه برنامه روزانه من این احساس آزادی و اعتماد به نفس رو بهم میده که من دارم تمام تلاشمو برای استفاده مفید از تایم روزانم میکنم و این می‌تونه خیلی خوب باشه واسه همین به هرکسی که این مقالرو خونده و دوست داره زمانش رو مدیریت کنه پیشنهادش میکنم.
از طریق راه های زیر میتونین با من در ارتباط باشین، انتقادی، نظری چیزی :)
