در ادامه مطالب تحلیل رفتار متقابل در خدمت شما هستیم. همه ی ما انسان ها در دوران کودکی، شروع به نوشتن داستان زندگی خود می کنیم. داستان زندگی همه ما شروع، میانه و انتهایی نیز دارد. اما در واقع طرح اصلی داستان زندگی مان را در دوران طفولیت خود و قبل از آنکه بتوانیم بیش از چند کلمه ادا کنیم، می نویسیم. در سنین مختلف و پس از تجربه نمودن اتفاقات مختلف آن ها را در ذهن خود آگاه و همچنین ناخود آگاه خود ثبت و وقتی کمی بزرگ تر شدیم، کم کم به جزئیات داستان خود می افزاییم. اما بخش عمده داستان زندگی ما تا سن هفت سالگی نگارش می شود. ما می توانیم این داستان را بعدها در دوران بزرگسالی مورد تجدید نظر قرار دهیم. در ادامه مطلب ” اسرار پیش نویس زندگی “ از سری مقالات تحلیل رفتار متقابل مدرسه کسب و کار آیا، با ما همراه باشید.
ما هنگامی که به افراد بزرگسال تبدیل می شویم، معمولا از داستان زندگی که برای خود نوشته ایم آگاهی نداریم، زیرا خیلی از اتفاقاتی که برای ما می افتد را ما در ذهن ناخودآگاه خود ثبت می کنیم. با وجود این موضوع احتمالا هم تا به آخر به انجام آن وفادار خواهیم ماند. اگر ما از داستان زندگی خود آگاهی نداشته باشیم، احتمال اینکه زندگی خود را بر اساس آن پایه گذاری نمائیم و در نهایت هم به سوی تصمیماتی که در طفولیت گرفته ایم، پیش روی کنیم، بسیار بسیار زیاد است.
“داستان زندگی که ما خودمان آن را نوشته ایم اما از آن اطلاعی نداریم در نظریه تحلیل رفتار متقابل به پیش نویس زندگی شهرت دارد”
پیش نویس زندگی در کنار الگوی حالات نفسانی، ساختمان مرکزی تحلیل رفتار متقابل را تشکیل می دهند. مفهوم پیش نویس زندگی در کاربرد های درمانی اهمیت بسزایی دارد. هنگامی که بخواهیم پیش نویس زندگی را تحلیل کنیم، از مفهوم آن در می یابیم که افراد چگونه می توانند نا آگاهانه برای خود مشکل تراشی کنند یا اهتمام به حل مشکلات خودشان کنند.
هر کودک نوپا درباره پیش نویس زندگی خود تصمیماتی می گیرد چون پیش نویس زندگی بهترین روشی است که کودک می تواند بوسیله ی آن زنده بماند و با دنیایی که پیش رویش است هر چند وحشتناک هم باشد، کنار بیاید. در حالت نفسانی “کودک” ممکن است ما بر این باور باشیم که هر نوع تهدید موجود به آن تصویری که ما به عنوان یک کودک از دنیای اطراف داشتیم، یک تهدید برای زنده ماندن و یا ارضای نیازهای ما باشد. بنابراین گاهی اوقات ممکن است، برداشت و درک خود را از واقعیت ها به شکلی تغییر دهیم که با پیش نویس زندگی ما تطبیق پیدا کند. این دقیقا همان چیزی هست که برداشت غلط نام دارد.
برای اینکه دریابیم که پیش نویس زندگی ما با دنیا هماهنگ است، راه های بسیاری وجود دارد. یکی از راه هایی که به ما اطمینان می بخشد دنیا با پیش نویس زندگی ما هماهنگ است این است که اطلاعاتی که درباره یک موفقیت خاص داریم، به صورت انتخابی نادیده بگیریم. ما معمولا جنبه هایی از واقعیت را که با پیش نویس زندگیمان در تضاد است بدون قصد قبلی و نا آگاهانه نادیده می گیریم. ما این کار را به صورت کاملا ناخود آگاه نشان می دهیم. این عمل، در تحلیل رفتار متقابل و پیش نویس زندگی به ” نادیده انگاشتن “ معروف است.
به عنوان قسمتی از نگهداری و حفظ پیش نویس زندگی خود، در مقام افراد بزرگسال گاهی اوقات در روابط خود در شرایطی قرار می گیریم که در واقع باز نوازی روابطی است که در زمان کودکی خود با والدین مان داشته ایم. ما معمولا این کار را به صورت کاملا نا آگاهانه انجام می دهیم. در این جور مواقع، یکی از طرفین نقش ” بالغ “ و ” والد “ درون را بازی می کند و دیگری نقش ” کودک “ را بازی می کند. رفتار بین آن ها بدین شکل است که گویی هر دوی آن ها از سه حالت نفسانی بهره مند هستند، به جای این که از شش حالت نفسانی خود بهره گیرند. چنین رابطه ای در پیش نویس زندگی و تحلیل رفتار متقابل، “همزیستی” محسوب می گردد.
