نقص یا شرم یک حس درونی می باشد که می تواند زاییده ذهن خود فرد باشد و یا به دلیل نقص یا مشکلی در ظاهر فرد، شکل گرفته باشد. افراد گرفتار در این تله خود را لایق محبت و احترام دیگران نمی دانند و اعتقاد دارند که از دید افراد مهم زندگیشان ارزشی ندارند. معمولا افرادی خجالتی و کمرو هستند. تنها عیب ها و نقاط ضعف خود را می بینند و نسبت به عیب و نقص خود احساس شرمساری می کنند و آن ها را نمی پذیرند. این نکته را بدانید که هیچ کدام از ما انسان های کامل و بی نقصی نیستیم. خودشان را سزاوار تعریف دیگران نمی بینند بنابراین اگر مورد تعریف و تمجید زیاد دیگران قرار بگیرند به سرعت سرخ شده، عرق می کنند و خجالت زده می شوند. در این شرایط دیگران برچسب فروتنی و شکسته نفسی به آن ها می زنند. با اینکار، آن ها فکر می کنند که رفتارشان درست بوده و به درمان آن نمی پردازند. از دیده شدن و توی چشم بودن بیزارند و حدالامکان از حضور در جمع های دوستانه و خانوادگی خودداری می کنند. نقاط ضعف، نقص ها، عدم اعتماد به نفس و حتی حسادتشان به خوبی در زبان بدن هایشان مشاهده می شود. در ادامه مطلب ” تله زندگی نقص و شرم “ از سری مقالات تله های زندگی یانگ با ماه همراه باشید.
هرچه تعداد تله ها و سال هایی که گرفتار آن شدیم کمتر باشد راحت تر می توانیم به درمان و کنترل آن بپردازیم، اما برای شروع و درمان هیچگاه دیر نیست.
تاکنون با نشانه هایی که به ما اعلام می کند در دام این تله گرفتار شده ایم یا نه آشنا شدیم. هرگاه این نشانه ها به سراغمان آمد به خودمان یادآوری کنیم که این رفتارها از تله نقص و شرم ما نشئت می گیرد و به دنبال علت این رفتارها بگردیم سپس آن ها را کنترل نماییم.
به کمک یک مشاور، کودک شرمسار و آسیب دیده درون خود را پیدا کنیم و به او بگوییم که مقصر افکار منفی و رفتار نادرست والدینمان نمی باشد. کودک دورن خود را در آغوش بگیریم و به او بگوییم که چقدر دوستش داریم. ویژگی های مثبت خود را ببینیم و به آن ها بها دهیم اما در کنار آن به فکر تغییر جنبه های منفی خود نیز باشیم. از افراد منتقد و سرزنشگر که موجب تشدید این تله در ما می شوند دوری کنیم.