اول رعایت ادب بعد عشق بازی

اگر آدم یک کسی را هم دوست نداشته باشد، امّا در مقابل او ادب را رعایت می‌کند.
نماز در درجۀ اول عشق‌بازی نیست، بلکه رعایت کردن ادب است.
مراعات ادب که کاری ندارد.

نماز مؤدبانه بخوان.
اولین قدم در رعایت ادب هم رعایت احکام نماز است.
مثلاً فرموده‌اند: موقعی که ایستاده‌اید، چشم‌ها باید به محل سجده باشد.

هنگام رکوع اگر چشمت به مُهر(محل سجده) باشد، پلک تو بالا می‌آید و بی‌ادبی می‌شود. آدم پیش خدا این‌قدر چشمش را بالا نمی‌آورد، بی‌ادبی می‌شود. آن موقع باید نگاهت را به کجا بیاندازی؟ به بین پاها.
وقتی تشهد می‌خوانید، نگاهتان باید به کجا باشد؟ اگر به مهر باشد، زاویۀ چشمت دوباره باز می‌شود(پلک تو بالا می‌آید) و بی‌ادبی می‌شود. لذا وقتی تشهد می‌گویی باید به زانوهایت نگاه کنی، پس موقع تشهد، دیگر نباید چشمت را به مهر بدوزی.
وقتی کسی بعد نماز تعقیبات نخواند، خداوند به فرشتگان خود می فرماید: من به بنده ام گفته ام که بعد نماز هرچی بخواهی به تو می دهم، پس کجا رفت؟!! نمازش را به او پس بدهید.

نماز طراحی شده برای این که عظمت خدا به مرور در قلب ما بنشیند، که مهمترین عامل برقراری یک رابطۀ شیرین با خداست.

خدایا از ما قبول کن? نمازهایی را که از سر بی توجهی، بی ادبی و با عجله خواندیم و هنوز به خودمان افتخار کردیم که نماز خواندیم.?

بخشی از کتاب «چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟» اثر علیرضا پناهیان -