نمیدونم با چه زبانی تشکر کنم ولی ممنونم برای رنج روحی و روانی که در این روزها به من و همراهانم
وارد کردی :) من در این سرزمین یاد گرفتم تسلیم نشوم و خودم را نبازم بلکه راه حل و انگیزه ام را در مقابل
با تو بیشتر کنم ...من افتخار میکنم که هم آیین تو نیستم و برای مشکلاتم راه حلهایی دارم که تو با آموزه های
هزار ساله ات هم نمیتوانی به پای من و همراهانم برسی. در واقع تو موضوعی به نام تفکر و منطق در ذهنت
نداری به همین نسبت هم نمیتوانی مسایل و مشکلات را حل کنی بلکه باعث ایجاد درد و رنج و عذاب بیشتری
برای همراهانت خواهی بود .تو با ذهن و جهان بینی ات نمیتوانی انگیزه من و همراهانم را محدود کنی بلکه
تو با روش و آیین ات انگیزه و شوق و شور و اشتیاق ما را دو چندان میکنی برای پیروزی ...
ما یاد گرفتیم از درد و رنج ,شور و اشتیاق و صلح و مهربانی و در نهایت پیروزی بیابیم ...
ما باور داریم دروغ و نیرنگ و تظاهرو ظلم و ستم نمی ماند ...
ما ترس را در چشمانتان میبینیم زیرا باور داریم آیین و راهی که منشا خیر و برکت برای هم نوعان نباشد
با شکست قاطع روبه رو خواهد شد...