چون دریای وب بزرگترین مأخذ یادگیری برای من بوده و هست.
چون دنیای قبل از وب و بعد از وب رو دیدم و میدونم که چه نعمت بی کرانیه دریایی که هر وقت سوالی داری توش دست میکنی و بعیده دست خالی ازش بیرون بیای.
مینویسم چون دنیای بعد از شبکه های اجتماعی رو هم دیدم و شاهد این هستم که بدون قابلیت سرچ فراگیر دنیای وب، چه محتواهایی که در این شبکه ها تولید نمیشه و به هرز نمیره. چه تجربه هایی که میشد من بهش دست پیدا کنم و نمیکنم. مگر اینکه در شبکه گردی های بی هدف خیلی اتفاقی به چیزی بربخورم که برام مفید باشه.
مینوسم چون اعتقاد دارم در روزمره های هر کسی میتونه نکاتی باشه که زندگی دیگری رو راحت کنه. و قابلیت سرچ در این دنیای وب باعث میشه که اون دیگری بتونه هر وقت لازم داشت تورشو بندازه و پاسخ کاربردیشو صید کنه.
مگرنه اینکه تمدن حاصل جمع تجربه های بشریه که متجسد میشه و روی هم سوار میشه؟ منم مینویسم بلکه شاید از لابلای روزانه ها و حرف های من چیزکی بر چیزها افزوده شد. همونطور که دیگران از یافته ها و نوشته هاشون نوشتند و من حتی از روزانه نویسی هاشون یا التیام یافتم یا آموختم.
و در آخر مینویسم چون فهمیدم برای خود نوشتن مثل عکس یک بعدی میمونه و باید منتشر کرد تا به نوشته ها بعد اضافه بشه و هویت پیدا کنه.
