درمان اختلال دوقطبی چگونه است؟ این اختلال نوعی اختلال مغزی است که باعث تغییراتی در خلق و خو، انرژی، توانایی و عملکرد فرد می شود. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی حالت های هیجانی شدیدی را تجربه می کنند که معمولاً در اپیزود های مشخصی از روزها تا هفته ها رخ می دهد که به آن اپیزود های خلقی می گویند. این اپیزودهای خلقی به عنوان شیدایی، هیپومانیک (خلق غیرعادی شاد یا تحریک پذیر) یا افسردگی (خلق غمگین) طبقه بندی می شوند. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی معمولاً اپیزود هایی از خلق و خوی خنثی نیز دارند. در صورت درمان، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی می توانند زندگی نرمال و موفقی داشته باشند.
افراد بدون اختلال دوقطبی نیز نوسانات خلقی را تجربه می کنند. با این حال، این تغییرات خلقی معمولاً چند ساعت طول می کشد تا چند روز. همچنین، این تغییرات معمولاً با درجه شدید تغییر رفتار یا دشواری در مسائل روزمره و تعاملات اجتماعی که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در طول دوره‌های خلقی نشان می‌دهند، همراه نیستند. اختلال دوقطبی می تواند روابط فرد با نزدیکان وی را مختل کند و باعث ایجاد مشکل در کار یا رفتن به محل تحصیل شود.
اختلال دوقطبی شامل سه نوع مختلف است: اختلال دوقطبی I، دوقطبی II و اختلال سیکلوتیمیک.
اختلال دوقطبی معمولاً در خانواده ها دیده می شود: ۸۰ تا ۹۰ درصد افراد مبتلا به اختلال دوقطبی یکی از بستگانشان مبتلا به اختلال دوقطبی یا افسردگی می باشد. عوامل محیطی مانند استرس، اختلال در خواب و مواد مخدر و الکل ممکن است باعث ایجاد اپیزودهای خلقی در افراد آسیب پذیر شود. اگرچه دلایل خاص اختلال دوقطبی در مغز نامشخص است، اعتقاد بر این است که عدم تعادل مواد شیمیایی مغز منجر به اختلال در فعالیت مغز می شود. م
