نظر داروین در نظریه فرگشت یا تکامل، پدیده ای است که شامل کلیه ی موجودات دارای حیات می شود؛ به نظر داروین انسانی که در قرن بیست و یکم زندگی میکند با انسانهای نخستین که در غارها می زیسته اند خویشاوند ولی بسیار متفاوت و تکامل یافته تر است.
دورانی که انسان های غارنشینمیهمان این عجوز دلفریب بودند بر میگرده به شاید صدها هزار سال پیش، این از مخرج کسر!
حالا میزان تغییر در مغز انساندر این مدت را به درصد حدس بزنید و در صورت کسر بنویسید؛ عدد حاصل را در حول و حوش 800 ضرب کنید و میزان درصد رشد مغزی انسانها رو در این 800 سال اخیر بدست بیارید - البته بگذریم از تاثیر تکنولوژی و اتفاقات چند قرن اخیر. 800 سال پیش انسانهایی زندگی میکردند که به همین اندازه 800 سال تکاملشون از انسانهای امروزی کمتر بوده حتی یک اپسیلون. این چیزیه که داروین میگه، خب؟
توی بندر عباس با پیرمردی همکار بودم که بازنشسته بود اما همچنان بخاطر مشکلات مالی فراوان، در پروژه دور از خانواده زندگی میکرد؛ این مرد سمبل دقت در کار و فرزانگی بود؛ یه جمله معروف داشت "قدیمیا نون ارزون میخوردن، حرف گرون میزدن". این ضرب المثلی که الان بعد از یک اتفاق جالب به ذهنم رسیده هم از گفته های همون مردم قدیمیه که حرف گرون میزدن؛ "دم خروس را باور کنم یا قسم روباه را؟".
بذارید براتون تعریف کنم چی شد!
کم کم داشتم آماده میشدم و بساط یک پشت لپتاپ نشینی توی خونه رومیچیدم که ناگهان...
یک جمله شنیدم.
"بهترین راه نفوذ کتابه".
270 درجه چرخیدم دیدم سریال پروانه از شبکه سوم داره پخش میشه و یکی از شخصیت های داستان داره اینو به سرنشین خودرو میگه.
شبکه نسیم یه برنامه داره به اسم "کتاب باز". که با اجرای خوب سروش صحت پخش میشه؛ توی این برنامه یک فضا و دکور خاص طراحی شده و میهمانانی تو هر قسمت حضور پیدا میکنن و حول محور ادبیات و هنر و این مسائل حرف میزنن.
این تکثر در برنامه های تلویزیون خیلی وقت ها سوژه مناسبی برای فضای مجازی میشن و کلی فالوور و لایک و کامنت رد و بدن میشه؛ بیشتر هم به صورت طنز هست.
چیزی که الان به ذهنم رسیده اینه که منم اول میخواستم این موضوع رو یه همچین چیزی راجع بهش بنویسم اما نگاه کردم دیدم اینطوری که بهتره؛ اینکه هر قشری برای خودش تریبون داشته باشه خیلی خوبه.
اما این وسط یک مشکل دیگه ای هست؛ اینکه بودجه ای که برای "بهترین راه نفوذ کتابه" و برنامه "کتاب باز" و امکانات پخش این برنامه ها یکسانه؟
حالا بمن بگه دم خروس را باور کنم یا قسم روباه را؟