بیل باورمن و فیل نایت در سال 1964 نایک را تاسیس کردند. هر کدام از این دو نفر با تنها 500 دلار سرمایه، کفش های تایگر را از ژاپن وارد کردند و در آمریکا فروختند. در آن زمان برندهای کفش آلمانی بر بازار مسلط بودند و ترجیح داده می شدند. همچنین ورزشکاران در سرتاسر جهان ترجیح دادند کفش های آلمانی بپوشند. بیل و فیل بعداً Blue Ribbon Sportsرا تأسیس کردند، همان شرکتی که بعدها به شرکت موفق کالاهای ورزشی تبدیل شد که امروزه به نام کتونی نایک شناخته می شود.
داستان موفقیت نایک می تواند برای هر کسی که به تجهیزات ورزشی یا نحوه راه اندازی یک تجارت علاقه دارد جالب باشد. بنابراین، ما طرح کلی این موفقیت را ترسیم کرده ایم تا هر کسی بتواند جوهره موفقیت این شرکت را درک کند و بفهمد که هر موفقیتی می تواند با حداقل ها شروع شود! با تصویرگران پویا همراه باشید!
بیل باورمن مربی دوومیدانی مشهور ملی در دانشگاه اورگان بود. او عاشق ورزش بود و برای بهبود عملکرد ورزشکارانش سخت تلاش می کرد. فیل نایت یک دونده بود و در Bowerman's Running Challenge بازی کرد و سپس مدرک MBAرا از دانشگاه استنفورد دریافت کرد.
بیل و فیل احساس کردند که فناوری کفش می تواند بهبود یابد. فیل مقاله ای در مورد چگونگی تولید کفش های باکیفیت در ژاپن نوشت که بتواند با محبوب ترین برندهای آن زمان رقابت کند. بیل همیشه سعی می کرد وضعیت (ایمن، راحت، ارزان) کفش های شاگردانش را برای عملکرد بهتر بهبود بخشد. درست زمانی که نوشته های اولیه او موفقیت آمیز نبود، مقاله فیل نایت به تحقق رویاهای او کمک کرد. نایت ایده های خود را به چندین سرمایه گذار پیشنهاد کرد. اما در هر صورت باید کار را خودش شروع می کرد. وقتی به مربی قدیمی خود نزدیک شد، بیل او را متقاعد کرد که شراکت بهترین چیز برای هر دوی آنهاست!
با رشد شرکت، آنها فروشگاه خود و تعداد زیادی سفارش پستی داشتند. با گذشت زمان، بنیانگذاران شرکت متوجه شدند که آینده آنها در تولید است و فروش و توزیع موفقیتی برای آنها به همراه نخواهد داشت. بنابراین، آنها به سمت نایک، "شرکتی که در زمینه طراحی و تولید کفش فعالیت می کند!" در همان زمان لوگوی معروف swoosh را طراحی و رونمایی کردند. می توان گفت که حداقل دو کلید برای موفقیت نهایی آنها وجود دارد:
کلید اول: اولین کلید این بود که در این مدت، هر دو مرد مرتباً با تکنولوژی کفش امروزی همگام بودند و از دستاوردها استفاده می کردند. آنها هرگز از فکر کردن در مورد چگونگی بهبود کیفیت و افزایش عملکرد کفش دست نکشیدند. هنگامی که کفش بهترین عملکرد خود را دارد، به طور خودکار عملکرد ورزشکار را بهبود می بخشد. بنابراین، آنها توانستند چندین طرح جدید ارائه دهند که در مسابقات محلی اورگان مورد استفاده قرار گرفت.
کلید دوم: کلید دوم مربوط به طرز فکر ما در مورد نایک در عصر حاضر است که با حضور افراد افسانه ای مانند "فدرر و جردن" در لیست آنها تحسین برانگیزتر می شود. آنها می‌دانستند که به ورزشکاری نیاز دارند تا کفش‌ها و فن‌آوری‌های جدیدشان را تأیید و تبلیغ کند. در ابتدا آنها استیو پریفونتین را انتخاب کردند که با کفش های خود موفقیت زیادی کسب کرد. زمانی که این ورزشکار برند آنها را پوشید، به طرز شگفت انگیزی در المپیک مونیخ ظاهر شد و عملکرد منحصر به فردی داشت. او همچنین در هفته نامه Sports Illustrated (مجله ای که موضوعات مختلف مرتبط با ورزش حرفه ای را پوشش می دهد) حضور داشت.
nike55
در دهه 1980، این شرکت با فراز و نشیب ها و چالش هایی مواجه شد. در این زمان، ایروبیک به یک پدیده بزرگ تبدیل شد. با توجه به حرکات خاص در این ورزش، پوشیدن کفش های مخصوص ضروری بود. در این زمان، نایک می تواند شانس زیادی برای تولید و تصرف بازار کفش های هوازی داشته باشد. اما این شرکت به دلیل چشم انداز بلندمدت شانس خود را از دست داد.
خوشبختانه نایک توانست به سرعت به دنیای شهرت بازگردد. آنها فناوری تولید خود را با طراحی های زیبا و شیک، زیره های ایمن و شفاف توسعه دادند و منتشر کردند. این نسخه با کفش های متقاطع و تبلیغات تاریخی و ارزشمند "Bo Knows" همراه بود. همچنین در دهه 80 شاهد ظهور این برند بودیم که ارتباط تنگاتنگی با «نایک جردن» داشت. "Michael Jordan Air Nikes" یکی از ماندگارترین و شناخته شده ترین برندهای تمام دوران بوده است!
سال های 1990 و 2000 سال های گسترش نایک در زمینه های مختلف تولید تجهیزات ورزشی (پوشاک، فوتبال، گلف و ...) بود، نایک در کنار نزدیک شدن و ارتباط با افراد مشهور برای جذب مشتری، موفق به خرید چندین شرکت کوچک نیز شد. تا در آینده موفقیت بیشتری کسب کنید. آنها همچنین چندین شرکت کوچک را فروختند تا فعالیت خود را ادامه دهند. با این حال، Converseو Hurley International در حال حاضر اصلی ترین و مهم ترین شرکت های زیر نظر غول نایک هستند. حتی یک سری کفش ورزشی جداگانه و اختصاصی برای بازیکنان تنیس، بسکتبال و فوتبال وجود دارد. ورزشکاران المپیک نیز در این دایره قرار می گیرند!
تلاش بسیار زیاد و تصمیمات خوش شانس این شرکت، نایک را به آنچه امروز می بینیم تبدیل کرده است. در حال حاضر حداقل 50000 کارمند در این شرکت مشغول به کار هستند. ارزش این برند به تنهایی 10 میلیارد دلار است و سود آن سالانه صدها میلیون دلار است.
نایک اگرچه از ابتدای تولد تا کنون نوساناتی را تجربه کرده است اما امروزه در بهترین رتبه دنیا قرار دارد و می توان گفت بی رقیب است. این شرکت با تلاش فراوان توانست به نقطه کنونی خود برسد، روزی که بر اعتماد و علاقه مردم تکیه دارد. همچنین یکی دیگر از نشانه های موفقیت در طراحی بی صدا این شرکت، نسخه های فراوانی است که توسط این شرکت تولید می شود! به عبارت دیگر، شرکت هایی که می خواهند با استفاده از این نام تجاری بفروشند و سود ببرند. اما نیازی به گفتن نیست که نایک اورجینال محصولی بی نظیر و بی رقیب است.
در اصل، نایک در ابتدا قصد داشت نام شرکت را "بعد 6" بگذارد. اما در نهایت نام نایک (برگرفته از الهه یونانی پیروزی) انتخاب شد. نایک "ny-kee" تلفظ می شود.
جف جانسون، اولین کارمند نایک، نام نایک را ابداع کرد.
اولین کفش نایک در اتو وافل ساخته شد. این نوآوری در سال 1971 اتفاق افتاد، زمانی که او و همسرش برای صبحانه وافل درست می کردند. این ایده از الگوی دندانه دار برای کف کفش ورزشکاران به این دلیل بود که کفش های آنها راحت تر به زمین می چسبید و لیز نمی خورد. به عبارت دیگر او می خواست توانایی ورزشکاران را برای کنترل مسیرهای دویدن خود افزایش دهد.
Swoosh نایک توسط کارولین دیویدسون، دانشجوی دانشگاه ایالتی پورتلند طراحی شده است. او این لوگو را تنها با 35 دلار طراحی کرد. اما نایک بعداً سهامی به او داد که اکنون بیش از 640000 دلار ارزش دارد.
شعار معروف نایک "فقط انجامش بده" الهام گرفته از سخنان یک قاتل زنجیره ای به نام گری گیلمور است که او درست قبل از اعدامش با جوخه شلیک در سال 1977 بیان کرد.
