خب شاید بگین وای چه عنوانی حتما زن ستیزانه ست یا شایدم خوشحال شی یا بگی حتما یه زن ناامید نویسنده ش بوده
اما همه این حدسات اشتباهه
این کتاب راجب هیچ چیز و همه چیزه موضوعش شاید سفرای شخصیت باشه و همون زندگی عادی خودمون و شاید با شادی و غم
اما یکم شخصیتمون فرق داره یا شایدم خود واقعیشه
این داستان یه روایت از اول تا اخر نیست اصلا نویسنده فکر نکنم حتی یه روایتو تا اخرش بگه ولی مگه مهمه؟
و این زن بدبخت یه زنیه ک تو خونه ای که قبلا مال اون بوده خودشو کشته حالا شاید بشه گفت بدبخت اشاره ای به خودکشیه؟نمیدونم
شاید بشه گفت سفرنامه
سفرنامه ادمی ک زیادم حوصله نداره از اول تا اخرو بگه یا شایدم از نظر خودش مهم نبوده
فضا پردازیای نامتجانس یا رئالیسم جادویی طور
انگار ب تخیلش اجازه گردش میده و هی نمیگه مثل بقیه باش و اگه هم پرش ذهنی داشته باشه جلوشو نمیگیره و باهاش همراه میشه
تو این کتاب افکار نویسنده و دنیای درونیشو میتونیم ببینیم به گونه ای شاید گفت خوش خوان ک بازم این سوال پیش میاد ک خوش خوان چیه؟
یه کمدی بی معنی صرفا برای سرگرمی یا یه دارک کمدی برای فهمیدن؟
یا شایدم ب قول کیشلوفسکی اون از کنار دادن اون عناصر کنار هم نخواسته چیزی رو بیان کنه صرفا کنار هم قشنگ تر بودن ک البته میدونین هیچکس حرف کیشلوفسکیو باور نکرد پس چرا ازش پرسیدن شاید امید داشتن همون جوابی رو ک میخوان بهشون بده اما نداد
یکم عامیانه تر بگیم ما توی این رمان شل میکنیم و درسته کنجکاویم ولی هی نمیگیم بعدش چی چون شاید اصلا بعدی نباشه و شاید یه روایت کامل از اول تا اخرشو تو این کتاب نخونیم ولی خب مثل زندگی خودمونه ما هم خیلی خاطرات داریم ک نفهمیدیم اخرش چی شد اینم بازتابی از زندگی ماست دیگه
شاید بگیم اون تو کتابش خودشو سانسور نکرد و ب قوانین پایبند نبود
خودنگاره ای از سفرهاش تو ۴۷ سالگیش
سعی نکن بفهمی بذار یه بارم ک شده تو خلاء بمونی
