دارم یک فیلم تاریخی با ژانر جنگی میبنیم، به اسم نبرد در دریاچه چانگجین.
چیزی وقت دیدن اینطور فیلم ها به ذهنم میاد، یک کلمه است؛ امید. بله امید به زندگی، بشر در طول زندگی و تاریخش از چه جنگها و فجایعی نگذشته ولی همچنان امیدوارانه ادامه میده.
در طول تاریخ های مختلف بشر جنگهای زیادی به خودش دیده، شامل جنگهای کره، جنگهای جهانی و حتی جنگهای متعددی که کشور خودمون رخ داده.
بشر همیشه و همچنان امیدوارانه ادامه میده. بارها و بارها خودش و محل زندگیش بازسازی کرده و دوباره ادامه داده.
تنها یک کلمه امید فقط امید
