با گذشت حدود دو سال و نیم از شروع پاندمی کرونا، خیلی از تغییرات در زندگی شخصی و کاری به روال عادی بازگشته است. با این حال، «دورکاری» همچنان به عنوان یک رویه جدید در سازمان‌ها و شرکت‌ها پا برجا است. امروزه، کارمندان بسیاری به دلایل متعدد ترجیح می دهند دورکار باشند و در این میان، بعضی از شرکت‌ها هم برای کاهش هزینه‌های جاری و رقابت در جذب نیرو شرایط دورکاری را تثبیت کرده اند.
بر اساس گزارش واشنگتن پست، در یک ماه گذشته (نوامبر 2022/ آبان 1401) نزدیک به 50 درصد تقاضای کاربران لینکدین برای موقعیت‌های شغلی به سمت شرایط دورکاری بوده است. در حالی که در پاییز دو سال قبل، کمتر از یک تقاضا به ازای هر شش تقاضا برای همکاری در قالب دورکاری بوده است. با وجود تمایل کارجویان برای دورکاری، در مدت یک ماهه پاییز تنها 15 درصد موقعیت‌های شغلی باز در این شبکه اجتماعی شرایط دورکاری را داشته‌اند. در واقع، یک شکاف نسبتا بزرگ بین آنچه در بازار کار در جریان است و آنچه کارجویان به دنبالش هستند وجود دارد.
دورکاری نه تنها در لینکدین به محبوبیت چند برابری نسبت به قبل رسیده است، حتی در نتایج جستجوی گوگل هم نسبت به قبل روند به رو افزایشی داشته است. با شروع بیماری کرونا، جستجو برای راه حل‌های مرتبط با محدودیت‌های قرنطینه رشد زیادی کرد. این راه حل‌ها از شطرنج‌بازی و یوگای آنلاین گرفته تا نحوه پخت نان در خانه و دورکاری گسترده بوده است. با رفع محدودیت کرونایی، بسیاری از این جستجوها به روال قبل بازگشته است، ولی «دورکاری» همچنان یکی از روندهای اصلی جستجو در میان مردم است.
به نظر می‌رسد، تجربه دورکاری برای بسیاری از نیروهای کار تجربه‌ای همراه با آزادی عمل، رفاه، و راحتی بیشتر داشته است. همین منافع، در کنار کاهش هزینه‌های زمانی و مادی رفت‌وآمد به محل کار، باعث شده دورکاری به یکی از عوامل تعیین‌کننده در بازار کار تبدیل شود. باید دید در برابر این موج تقاضا برای دورکاری، مدیران کسب‌وکارها چگونه واکنش نشان می‌دهند و این بر هم کنش چه تغییرات پایداری در محیط کار به وجود می‌آورد؟
منبع:
