گزارش مسئولیت‌های اجتماعی در دو دهه اخیر در بین کسب‌وكارهاي متوسط و بزرگ دنيا بسيار رايج شده است. اهميت اين گزارش‌دهي مبتني بر اصل افشاي اطلاعات و شفافيت در عملكرد مربوط به مسئوليت‌هاي يك شركت در قبال ذينفعان است. با اين حال، متناسب با تغييرات فضاي اقتصادي و انتظارات ذينفعان و كانال‌هاي ارتباطي شركت‌ها، گزارش‌هاي مسئوليت اجتماعي هم تغيير كرده اند. آنچه در اينجا مطرح خواهم كرد، تغييراتي است كه از سال 2020 در گزارش‌هاي شركتهاي بزرگ دنيا به عنوان روندهاي گزارش‌دهي شناسايي كرده ام.
1- اهميت گزارش‌دهي به عموم مردم: در سال هاي گذشته گزارش‌دهي مسئوليت اجتماعي از موضوعي تخصصي كه بيشتر مخاطب هاي خاص را هدف قرار دهد به سمت مخاطب عمومي تغيير كرده است. منظور از مخاطب خاص، افرادي هستند كه دغدغه‌هاي اجتماعي و محيط زيستي دارند و بيشتر شامل متخصصان حوزه محيط زيست، استانداردهاي مديريتي، مشاوران مديريت، توسعه پايدار، و سرمايه‌گذاری هستند. برای این دسته از افراد، اعداد و ارقام اهمیت بیشتری دارند و بر همین اساس، گزارش‌های مسئولیت اجتماعی مملو از اعداد و ارقام و نسبت‌های تخصصی و شاخص‌هاي كمّي بودند. در سال‌هاي گذشته، اما اين گزارش‌ها بيشتر به سمت شاخص‌هاي كيفي، توصيف‌هاي متني، و بيان ساده ارزش‌ها، ساختارها، و اقدامات مسئوليت اجتماعي پيش رفته است. عموما، اين محتوا هم طوري ارائه مي شود كه مخاطب عام به آساني با آن ارتباط برقرار كند و نيازي به تخصص يا پيش زمينه براي آشنايي با موضوعات مسئوليت اجتماعي و توسعه پايدار نباشد.
2- رواج اهداف توسعه پايدار سازمان ملل (SDG): يكي از روندهايي كه در گزارش‌هاي مسئوليت اجتماعي از سال 2020 بيشتر به چشم مي خورد، جايگاه اهداف توسعه پايدار سازمان ملل در گزارش‌دهي است. چارچوب GRI(ابتكار جهاني گزارش‌دهي) همچنان پركاربردترين چارچوب براي گزارش‌هاي مسئوليت اجتماعي است. با اين حال، پس از طراحي و تدوين اهداف توسعه پايدار از جانب سازمان ملل، اين اهداف تبديل به توافقي فراگير در بين كسب‌وکارها برای معرفی و تطبیق برنامه‌های مسئولیت اجتماعی و بالتبع وارد کردن اهداف 17 گانه توسعه پایدار در گزارش‌دهی این برنامه‌ها شده است.
3- گزارش‌دهی مبتنی بر وب: همزمان با نفوذ اینترنت و اهمیت بازاریابی دیجیتال، گزارش‌های مسئولیت اجتماعی از گزارش‌هاي ایستا در قالب فایل‌های پی دی اف، به سمت گزارش‌هاي پوياي مبتني بر وب تغيير يافته است. در واقع گزارش‌دهي بيشتر به سمت نمودارهاي تعاملي، متن‌هاي قابل اشتراك در شبكه‌های اجتماعی، و گزارش‌های کوتاه و عکس محور در وب سايت يا صفحات رسمي شركت‌ها رفته است.
گزارش‌دهي همچنان، موضوع مهمي در پايبندي شركت‌ها به مسئوليت‌هاي اجتماعي است. اين گزارش‌ها مبنايي براي نظارت بر عملكرد شركت‌ها و اثرات آن ها بر محيط زيست، جامعه، و توسعه اقتصادي است و به نظر مي رسد با گستردگي اهميت شفافيت عملكرد و پاسخگويي شركت‌ها، سرعت بیشتری بگیرد و شرکت‌های بیشتری در سال‌های آتی را همراه خود کند.
