ای خداوند مهربان و بخشنده
در این شب غم انگیز و سرد و تاریک
در روزگاری که جنگ و ترس و ناامیدی بر زمین حاکم است
در ایامی که جوان ، راه گریز از مشکلات را در خودکشی جستجو میکند
در زمانه ای افسار عمر بر دستان نیرومند اندوه است
به سوی تو می شتابم
به سوی تو
تا بار سنگین رنج هایم را بر دوش تو بُگذارم
خدایا
پناهم ده تا در پناه غیر تو نباشم
کمکم کن تا از غیرتو یاری نخواهم
حامی ام باش تا به حمایت غیر تو امیدوار نباشم
به خود وابسته ام کن تا به غیرتو محتاج نباشم
ناجی ام باش تا نیازمند دلسوزی دیگران نباشم
از تردید در امانم بده تا ایمان ضعیفم را نیرومند کنم
خدایا
مصیب ها مثل تیری از هر سو به سمت ما روانه شده اند
چه چیزی میتواند سنگر ما باشد ، به غیر از یاری تو؟
اشک ها همانند باران بر زمین فرو می بارند
چه کسی میتواند غمخوار ما باشد به غیر از محبت تو؟
دلها در مرداب نا امیدی غرق شده اند
چه چیزی میتواند ناجی ما باشد ، به غیر از نگاه تو؟
آرامش به آرزویی دست نیافتنی تبدیل شده
چه کسی می تواند آرزوی ما را برآورده کند ، به غیر تو؟
خدایا
من به تو ایمان دارم و میدانم بهترین ها را برای ما میخواهی
پس دعاهایم را بشنو
وَ مرا که درزیر سایه چشمان تو ، لابه لای گناهانم گم شده ام را ببینم
آمین …
****
ابوالقاسم کریمی
ورامین
شنبه – 6 آبان ۱۴۰۲
