چند وقت پیش، در پیج یک بلاگر محیط زیست در اینستاگرام، گشت می‌‍‌‌‌زدم و نوشته‌ای دیدم مبنی بر اینکه دستمال کاغذی، قابل بازیافت نیست.
چیزی که برخلاف تصورم بود و باعث شد، برم دنبال صحت مطلب.
طی گشت‌هام در اینترنت، چندین آیتم رو پیدا کردم که برخلاف تصورم قابل بازیافت نیستند. و طی همین گشت‌ها متوجه شدم که حتی وجود یک ماده غیر قابل بازیافت در بین بازیافت‌شده‌ها میتونه باعث دورریخته شدن تمام مواد قابل‌بازیافت بشه. چرا که دور ریختنشون برای متولیان بازیافت خیلی راحت‌تر و به‌صرفه‌تر از جداسازی مواد قابل بازیافته.
1. کتابها: چسبی که برگه‌های اغلب کتابها رو کنار هم نگه می‌داره، میتونه در فرایند خمیر شدن کاغذها اختلال ایجاد کنه و مقدار زیادی کاغذ در حال بازیافت رو هدر بده.
بهترین کار اینه که کتاب هاتون رو به جای دور ریختن، به کتابخونه‌ها ببخشین و یا به دیگران هدیه بدین.
2. کاغذ کادو: تعداد زیادی از کاغذ کادوها قابل بازیافت هستند؛ اما انواع براق، اکلیلی و فویلی قابل بازیافت نیستند.
3. نوار چسب: از اونجایی که وجود نوار چسب میتونه مانع از فرایند خمیر شدن کاغذ بشه، بهتره موقع دور انداختن کاغذ، مقوا یا هر چیز دیگه‌ای، مراقب باشیم هیچ نوعی از نوارچسب (شفاف یا کاغذی یا هر چی...) روی اون‌ها نباشه.
4. دستمال کاغذی: خیلی‌ها نمیدونن اما دستمال کاغذی قابل بازیافت نیست.
خیلی از دستمال کاغذی‌ها از کاغذهای بازیافت‌شده درست شدهان. و این مسئله باعث میشه، فیبرهای کاغذ خیلی کوتاه باشن و خمیری که هنگام بازیافت ایجاد میکنند، ضعیف و نامناسب باشه. از طرف دیگه، مصارف معمول دستمال کاغذی‌ها اونا رو برای بازیافت ناخوشایند میکنه.
5. لیوان قهوه بیرون‌بر: این لیوان‌ها کاغذی‌ان و همین باعث میشه اکثر مردم فکرکنن، قابل بازیافتن. اما این لیوان‌ها با لایه‌ای از موم پوشیده شدهان که اونا رو غیر قابل بازیافت میکنه.
در آخر اینکه همه این موارد باید با مراکز بازیافت محلی چک بشن.
این متن ترجمه‌ای کوتاه بود بر این مطلب کوتاه:)
