نشسته بودم توی رستورانی که از یک هفته قبل برنامهریزی زمانی کرده بودم که کِی برم اونجا و شام بخورم که یکدفعه دیدم یه آقایی با یه خانم همراهش وارد شدن و بیتوجه به اینکه فضای رستوران و سبک غذاها چیه؟ فقط آقا با صدای بلند از منشی رستوران پرسیدن غذا دارید؟ ایشون گفتن بله و خانم و آقا وارد شدن و غذا سفارش دادن😁
بعید میدونم حتی اون آقا و خانم میدونستن این رستوران چقدر خاص هستش😁
قیافه ی من بعد از شنیدن این مکالمه دیدنی بود😂
حالا سوالی که دارم اینه که آیا شما هم مثل من برای سادهترین کارهاتون انقدر برنامهریزی میکنید؟ یا مثل اون آقا و خانم فقط از خونه میرید بیرون و بقیهی چیزها رو میسپارید به دست سرنوشت؟😂
