عمران یعنی آبادانی

­ دستی با گلوله­ های آتشین وجودش را پرپر کرد، آبادانی را در فصل شکفتنش، 16 ساله...

شاید باورتان نشود اما ما همین جا روزهایی قیامت را دیده ایم ، قیامتی که پر بوده از بچه ­ها با سجاده هایشان ... ما همینجا آبادانی دیدیم که سرانجام نداشت...

از ته دل غمگینم، برای سجاده­ هایی که نیت نماز داشت، برای گلویی که به نیت الله اکبر آمده بود و الان با یک گلوله شکافته بود...برای دست­هایی که حسرت ادای احترام در مقابل معبود را خاک کرد...