وقتی با هم راه می رویم گام هایمان بیشتر یکی می شود...انگار تمرین همراهی در ما تقویت می شود، کسی که می دود و کسی که آهسته راه می رود ، آنکس که قدم هایش کوچک است و آنکس که بلند گام بر می دارد...
شاید باورتان نشود که این تمرینی است که یاد می گیریم با هم گام برداریم ، دست هم را بگیریم و حواسمان به دیگری باشد...
تمام شود و نشود گرمی دستهایمان خاطرمان می میاند...
