(استفاده از این نوشته با ذکر منبع ایرادی ندارد.)
چهارده دسامبر سالروز درگذشت جان روپرت فِرث (John Rupert Firth) زبان‌شناس انگلیسی است. فرث یکی از چهره‌های برجستهٔ زبان‌شناسی در انگلستان در دههٔ ۱۹۵۰ بود. او در ۱۷ ژوئن ۱۸۹۰ در یورکشایر متولد شد. ابتدا در رشتهٔ تاریخ در دانشگاه لیدز تحصیل کرد و در سال ۱۹۱۳ مدرک کارشناسی ارشد خود را گرفت. قبل از شروع جنگ جهانی اول تاریخ تدریس می‌کرد. مابین سال‌های ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۸ استاد زبان انگلیسی در دانشگاه پنجاب بود. پس از آن در گروه آواشناسی کالج دانشگاه لندن مشغول به کار شد؛ سپس استاد زبان‌شناسی عمومی شد و این سِمَت را تا زمان بازنشستگی در سال ۱۹۵۶ حفظ نمود. فرث بر زبان‌شناسان بریتانیایی برای بیش از ۲۰ سال تأثیر عمیقی گذاشت. مایکل هلیدی یکی از شاگردان اوست. جان روپرت فرث در طول عمر کاری و تخصصی خود تنها دو کتاب نوشت که هر دو کوتاه و محبوب هستند: گفتار (Speech) و زبان‌های بشر (The Tongues of Man). وی هر دوی این کتاب‌ها را در اوایل کار خود نوشت و هدفش بالا بردن علاقهٔ عموم به مطالعهٔ زبان بود. او زبان‌شناسی گزیده‌کار بود و تا زمانی که در قید حیات بود آثار زیادی به چاپ نرساند. فرث در سال ۱۹۶۰ در شهر لیندفیلد در انگلستان درگذشت.
______________________________________________
توضیحات:
۱- ما در فارسی آوایی مشابه /θ/ نداریم، به همین دلیل در ترجمۀ اسامی دارای این آوا، برخی مترجمان از نویسۀ فارسی ث برای نشان دادن اسامی دارای th استفاده می‌کنند. از آن جا که اسم این زبان‌شناس به شکل «فرث» در فارسی مصطلح شده، من هم به همین شکل آن را آوردم.
۲- این متن را ابتدا برای یکی از کانال‌های زبان‌شناسی نوشته بودم.
