دیروز، ۲ آوریل و روز جهانی کتاب کودک بود. جالب است که همزمان من نیز بی‌خبر از مناسبت این روز، مشغول خواندن کتابی قدیمی شدم که برای کودکان و نوجوانان نوشته شده بود.
کتاب را اتفاقی در سایت Goodreads کشف کردم؛ زمانی که ابتدای کلمه‌ی «ناپدیدشدگان» را در سرچ باکس وارد کردم که کتابی است که فعلاً مشغول خواندن آن هستم، با وارد کردن ابتدای اسم کتاب که همان کلمه‌ی «ناپدید» بود، کتاب «شهر ناپدیدان» هم جزو پیشنهادات سرچ باکس بود و روی آن کلیک کردم و مشتاق شدم ببینم می‌توانم این کتاب را در اینترنت پیدا کنم که دیدم بله، خوشبختانه کتاب یافت می‌شود.
داستان لطیفی بود و عجیب است اسم کتاب را هیچ جا نشنیده بودم، جا داشت به خاطر نویسنده‌اش کمی معروف می‌شد. عباس یمینی شریف متولد ۱۲۹۸ در محله‌ی پامنار تهران است و در سال ۱۳۶۸ درگذشت و در گورستان ابن‌بابویه تهران به خاک سپرده شد. او این کتاب را درست در سال پایانی عمر خویش نگاشته است که پس از این کشف، کمی غمگین می‌شوید. با این حال کتاب در سال ۱۳۸۴ برای بار دوم چاپ شده است. انتشاراتی که این کتاب را منتشر نموده انتشارات روش نو است که در خیابان سپهبد قرنی واقع است و خود عباس یمینی شریف آن را بنیان نهاده است. یمینی شریف همچنین مدرسۀ روش نو را با همکاری همسرش توراندخت مقومی تهرانی تاسیس کرد. از دیگر کارهای برجستۀ او، تاسیس شورای کتاب کودک است.
این کتاب، داستانی مخصوص گروه سنی کودکان و نوجوانان دارد که البته شما هم به عنوان یک بزرگسال می‌توانید آن را بخوانید و لذت ببرید. داستان خیالی گروهی نوجوان است که وارد باغی مرموز می‌شوند و طی حوادثی، نامرئی می‌شوند. بخش‌هایی از داستان سمبلیک است و نویسنده هم در طول داستان تلاش کرده خوبی و راستگویی و نیکویی را به نسل جوان از طریق این داستان آموزش دهد. نقاشی‌های ساده‌ی کتاب را هم دوست داشتم که البته اسمی از تصویرگر در شناسنامه‌ی کتاب برده نشده است.
یاد و نام عباس یمینی شریف، سرایندۀ شعر معروف «به دست خود درختی می‌نشانم» جاودان باد.
مرسده خدادادی
جمعه، ۱۵ فروردین ۱۳۹۹
در روزگاران خانه‌نشینی به دلیل ویروس دنیاگیر کرونا
