دانش تلویحی دانشی است که عملی را انجام می‌دهیم بدون این که بدانیم چگونه آن را انجام می‌دهیم. برای مثال شما می‌دانید چطور یک توپ را پرتاب کنید و در حین پرتاب توپ، به این که سازوکارهای دخیل بدن در پرتاب این توپ کدامند، فکر نمی‌کنید.
دانش آگاهانه، دانشی است که بر اساس آن شما می‌دانید فرآیندهای دخیل در انجام یک کار کدامند. برای مثال رشته فیزیولوژی ورزشی می‌خوانید و حالا می‌دانید کدام عضلات دست در پرتاپ توپ، فعالند.
مثالی دیگر: شما در روزهای اول یادگیری رانندگی، کاملاً خودآگاهی دارید به این که چه زمانی دنده عوض می‌کنید و چه زمانی کلاچ را فشار می‌دهید. در این روزهای ابتدایی، دانش شما نسبت به رانندگی آگاهانه است زیرا به فرآیندهای رانندگی توجه می‌کنید و نسبت به آن هوشیاری دارید، اما بعد از بیست سال رانندگی، چنان این کارها را بدون فکر کردن به آن انجام می‌دهید و رانندگی برایتان به یک کار ناخودآگاه تبدیل شده که دانش شما از رانندگی، یک دانش تلویحی شده است.
دانش از ما زبان نیز تلویحی است. هیچ کدام از ما در حال حرف زدن به افعال و اسم‌ها و حروف اضافه توجهی نداریم. به فرآیند تولید زبان از ذهن تا اندام‌های گفتاری کاری نداریم. فقط حرف می‌زنیم بدون اینکه به این فرآیند پیچیده عصب‌شناختی و زبان‌شناسی فکر کنیم.
