من در این لحظه تاریک دم صبح چنین میگویم
به همین وقت عزیز
من به عشق تو دچارم بانو
چه از این بالاتر
من تو را دارم و این دارایی
بخدا دُرّ گرانیست به هر کس ندهند
پس خدایا شکرت
ای خدا ممنونم
که چنین عشق عزیزی شده همراه دلم
از همین فاصله‌ی دور تو را می‌بوسم
بانو خاطره‌های خوش فرداهایم
همسرم
جان و دلم
خالق عشق نگهدارت باد
۹ آبان ۱۴۰۱
ساعت ۵:۵۶ صبح - مترو گلشهر
