خواهرم امسال باید در کنکور تجربی شرکت کند برای همین از من خواست برایش چند کتاب کمک آموزشی که تخفیف خوبی خورده بود را سفارش بدم.
وقتی وارد سایت این موسسه آموزشی شدم اولین چیزی که نظرم را جلب کرد امکان پرداخت دلاری برای تسویه حساب بود آن هم با چه قیمتی !
قیمت 49 هزارتومانی را با تخفیف پنجاه درصدی شده 24 هزار و پانصد تومان! ( دلیل تخفیف پنجاه درصدی هم این است که دیگر زمان زیادی تا کنکور نمانده و هر کسی تصمیم به تهیه کتاب داشته آن را خریده و سال بعد هم معلوم نیست که سیستم آموزشی چه تغییراتی کند و گرنه این ها هزار تومان هم تخفیف بده نیستند!)
اما قسمت جالب قضیه این است که قیمت دلاری ثابت بوده و همان 4.90$ باقی مانده که با قیمت حدودی دلار امروز می شود 62 هزار و پانصد تومان!
من نمی دانم که آیا این ناشر نسبتا محترم هنگام تسویه حساب با مولف کتاب و یا کارگران چاپخانه هم با دلار کار می کند یا فقط هنگام فروش اهل ایالات متحده آمریکا می شود!؟
کتاب ها بعد از چند روزی بدست مان رسید. به محض اینکه جعبه رو باز کردم چشمم به تکه کاغذی که روی کتاب ها افتاد ! مثل اینکه یک هدیه بود !
به نظرتان برای یک داوطلب کنکور که حتی وقت سر خاراندن هم ندارد چه هدیه ای می تواند مفید باشد!؟
یک دفتر برنامهریزی؟ یا شاید هم یک کتاب انگیزشی؟ نه هیچکدام اینها ؟! یک بلیط استفاده رایگان به مدت یک هفته + کد تخفیف 20 درصدی جهت خرید اکانت تماشای فیلم از یک سایت معروف با شعار : " بی وقفه فیلم ببین ! "
آخه بازاریابی و پول در آوردن از بدبختی بچه های مردم تا کجا ؟ مگر این دانش آموز کنکور ندارد!؟ مگر مشاوران و پشتیبانان تحصیلی خودتان نمی گویند که امسال سال سرنوشت ساز اوست؟ پس چرا هدیه ای به او می دهید که وقتش را "بی وقفه" تلف کند!؟
به نظر شما آیا این مجموعه آموزشی دغدغه تفریح داوطلبان کنکور (!) را داشته یا قصد هر بیشتر پر کردن جیب های خودش را ؟!
حالا شما اگر جای پدرخوانده مافیای کنکور بودید با ترکیب دو موقعیت فوق چه فکر بکری برای دستگاه پولسازی خودتان می کردید !؟ یک دقیقه فکر کنید!
نتیجه - بله! بیاییم دانش آموزان ساده را بترسانیم که " اگر عید درس نخوانی اینطور و آنطور می شود و در عید دید و بازدید های فک و فامیل نخواهند گذاشت که تو به کنکورت _که همانا آینده توست_ برسی و باید بیایی به تهران و 12 روز عید را در پانسیون بمانی تا بتوانی درس بخوانی! البته نگران نباش ما هم برایت کلاس های خفن می گذاریم و هم غذا و جای خواب تامین ات می کنیم! قیمتی هم که ندارد فقط 2 میلیون و پانصد هزار تومان!!! "
آیا واقعا مجموعه های آموزشی کنکور به فکر توسعه آموزش و پرورش در کشورند یا چون صیادانی بی رحم دامی را برای آینده سازان این مرز و بوم پهن کردند!؟
در باب مافیای کنکور و تبعیض آموزشی در کشور حرفهای زیادی زده شده و عده ای فریاد های بسیاری سر داده اند.
اما نکته قابل توجه این است که هر چه که این فریادها بلند تر می شود نه تنها به جای اینکه مسئولان نظام آموزشی بیشتر به فکر تبیین سیاست های عادلانه آموزشی باشند و خود را اصلاح کنند انگار باکی از این اعتراضات نداشته و به قول معروف انگار نه خانی رفته و نه خانی آمده!
اخیرا وزیر آموزش و پرورش با افتخار در توئیترش اعلام می کند : "خداحافظ کنکور! امسال 85 درصد صندلی ها بر اساس سوابق تحصیلی پر می شوند! "
اما وقتی که به اصل خبر می رسیم متوجه می شویم این صندلی های خالی در واقع همان صندلی هایی هستند که قبلا هم خالی از دانشجو می ماند نه صندلی های دانشگاه های دولتی روزانه که چشم ها در فراغش خون ها گریه کرده اند!
نگاهی کوتاه به آمار چاپ کتاب در کشور نشان می دهد از هر 3 کتاب چاپ شده در کشور یکی کمک آموزشی است و با اینکه صنعت نشر کاهش تیراژ چند میلیونی را در سال های اخیر تجربه کرده اما کتاب هاي کمک درسي طي اين مدت در حدود 25 ميليون نسخه افزايش يافته اند!!
به خاطر همین است که ناشران کتاب های مختلف به جای نشر کتب علمی و پژوهشی و داستان و ... رو به سمت نشر و توزیع کتاب های کمک آموزشی درسی می آورند تا از این طریق بتوانند ضرر زیان خود را جبران کنند.
به طور کل صنعت نشر داخلی کشور گروگان مافیای کنکور است و گردش مالی این صنعت مافیایی به رقم نجومی 8 هزار میلیارد تومان در سال می رسد.
سایه هولناک کنکور که از ابتدای دوره دبیرستان سروکله اش پیدا می شود هم چون هیولایی خونخوار روز به روز در جان و تن بچه های دبیرستانی بیشتر رخنه می کند و شور و علاقه تحصیل را از آنان می رباید.
در میان هم عده ای شکنجه گر که خود ستون های خدشه ناپذیر این صنعت اند با طراحی انواع کتاب های به اصطلاح کمک آموزشی و دوره های عجیب و غریب به دنبال درآمدی زایی خود هستند و با افتخار در تبلیغات تلویزیونی خود را وقف عام آموزش و پرورش می نامند! کدام آموزش ؟ کدام پرورش؟
آموزشی که فقط محدود به حفظیات و فرمول است و هیچ مهارتی را ایجاد نمی کند در کجای زندگی دانش آموزان قرار است نقش ایفا کند!؟
آموزش های دبیرستان دانش آموزان را نه برای امروز بلکه برای 10 سال پیش هم آماده نمی کنند!
آنچه که ما می توانیم انجام دهیم این است که حداقل جزئی از این سیستم تبعیض آمیز نباشیم و به آن دامن نزنیم _ منظورم این نیست که برای فرزندان خود کتاب های کمک آموزشی نخریم چون برای برنده شدن در این رقابت ناجوانمردانه مجبوریم! _ اما میتوانیم این آگاهی را در خود و اطرافیانمان به هر طریقی ایجاد کنیم تا حداقل مسئولانی را برگزینند که مجبور باشند برای برنده شدن در رقابت های انتخاباتی این مطالبه را برنامه خود بگنجانند!
به نظر شما چه کارهای دیگری میتوان انجام داد؟!
مطلب قبلیم در ویرگول