خواب حرم

نیمه شب خواب حرم دیدم و بیدار شدم

من به یاد لب عطشان تو تبدار شدم

عیشی بالاتر از این نیست که من یک عمری است

سائل درگه عباس علمدار شدم

تو بگو عشق ترا ما به چه تفسیر کنیم؟

ز که ما چاره بجوییم چه تدبیر کنیم

عشق این است که ما عمر و جوانی مان را

پای غم­های تو و روضه تو پیر کنیم

(گل. امیری)