دل تنگ تو بودیم و فقط روضه شنیدیم
دعوت بنما ما حرمت را که ندیدیم
ما در طلب کرب و بلاییم، دل آرام
از فاصلهها صرف نظر کن که بریدیم
در ماه محرم که عزای تو به پا شد
لبخند که دادیم، غم و غصه خریدیم
مولا! تو مگر بی خبر از نیّت مایی؟
ما بهر رضای تو به هر سمت دویدیم
یک عمر حرم، حسرت مان بود و صد حیف
ماندیم همین جا به وصالت نرسیدیم
(گ. امیری)
