یکی از سوالهای باکلاس، سخت و پرتکرار زندگی، علی الخصوص دوره‌ی جوانی، معنای زندگی است. بحث درباره این موضوع، از اندازه‌ی دهان کسی چون من، بزرگتراست و نیاز به بررسی و تحلیل، توسط فلاسفه و اندیشمندان بزرگ دارد، ولی به عنوان فردی جستجوگری که چند وقتی است، این سوال در گوشه ذهنش، بی پاسخ مانده و در حال تفکر و تحقیق برای یافتن پاسخ است، چند خطی، نوشته‌ام. امیدوارم به شما نیز بخورد.
برای ورود به این موضوع، بهتر است این مقایسه داشته باشیم، مقایسه خود با سایر اشیا و موجودات جهان.
فرق ما با یک ماشین لباس شویی در چیست؟ انسان، نمی‌تواند براساس مشخصات ظاهری‌اش توصیف شود، چون هستی مقدم بر چیستی است. ماشین لباس شویی، برای شستشوی لباس ساخته شده است و قابلیت شستشوی لباس، دلیل وجودی آن است، اما ما، قابلیت تولید و تغییر مشخصه‌های بنیادی خود را داریم.البته درست است که برخی از مشخصه‌ها، نظیر محل تولد، انتخاب پدر و مادر و... در اختیار ما نیست، اما اینها خیلی مهم نیستند. مهم این است که چگونگی زندگی، انتخاب ارزشها، انتخاب دوست، همسر و بسیاری از مواردی که فردیت و شخصیت مرا می‌سازد، در اختیار من است.
پذیرش این اصل، اولین اقدام در جهت تغییر و تحول درونی است. وقتی که می‌پذیریم هستی مقدم بر چیستی است، آنگاه در برابر چیزی که قرار است تبدیل شویم، احساس مسئولیت می‌کنیم. یعنی می‌پذیریم که مسئولیت توفیق یا شکست در زندگی، بر عهده خودماست و خود معمار سرنوشت خود هستیم.
ثمره این احساس مسئولیت، یا خودخوری یا خودسازی است. خودسازی در جهت شکوفاشدن و خود خودخوری یعنی به جایی که هستیم، قانع باشیم و اجازه دهیم تبدیل به شیء شویم که توصیف آن، تنها براساس مشخصات ظاهری اش امکان پذیر است.
شاید بتوان گفت، مرز بین زندگی موفق و ناموفق، پذیرش یا عدم پذیرش مسئولیت زندگی است. وقتی که بپذیریم مسئولیت تمام زندگی بر دوش خودمان است، پس در جایی به غیر از خودمان، دنبال دلیل خوشبختی، ناکامی یا چیزهای دیگر، نمی‌گردیم، پس " معنای زندگی، چیزی نیست که قرار باشد آن را جستجو کنیم، بلکه چیزی است که بایستی شخصا آن را خلق کنیم "
متنی که در بالا خواندید، یک برداشت آزاد از کتاب، هربار که معنای زندگی را فهمیدم، عوضش کردند ، نوشته دانیل کارتین کلاین از انتشارات چشمه بود، به نظرم، در مورد نگرش درست به مفهوم زندگی، نظرات زیادی وجود دارد، که الحق، از استدلالهای منطقی خوبی، پشتیبانی می‌شود. شاید بتوان گفت، نظر درست یا غلط وجود ندارد. این کتاب، از حیث اینکه مجموعه‌ی کاملی از نظرات اندیشمندان این حوزه را دراختیار مخاطب خود، قرار میدهد، کتاب ارزشمندی است
