استیون هاوکینگ یکی از نمونه های عالی پذیرش و تعهد (اکت) است. اکثر آدمهای موفق تاریخ از سلامت کامل یا نسبی بدنی برخوردار بودند. هاوکینگ به اندازه همه آنها موفق بود اما با یک بدن سراسر فلج و بدون توانایی صحبت کردن.
او نشسته بر ویلچر و به کمک یک کامپیوتر و حرکت گونه چپش (تنها عضله غیر فلج بدنش) تبدیل یه یکی از برجسته ترین دانشمندان عصر ما شد.
مدل اکت تاکید زیادی بر پذیرش دارد. پذیرش یعنی کنار آمدن با امور رنج آوری که خارج از کنترل ما هستند. هاوکینگ دچار یک بیماری غیر قابل کنترل بود. کاری از دستش برنمی آمد که خود را درمان کند اما آیا این بهانه ای برای توقفش شد؟ هرگز!
او می گفت زندگی هرچقدر هم که سخت باشد بازهم می توانید کاری پیدا کنید و در آن موفق شوید و اینطور به زندگی تان معنا دهید. اکت به دنبال معنا دادن به زندگی شماست. این رویکرد به جای تلاش بیهوده برای حل مشکلات غیر قابل حل به شما یاد می دهد که چطور یک زندگی با معنا خلق کنید.
هاوکینگ از سلامت جسمی فقط دو چیز داشت: مغز و عضله گونه سمت چپ. همین دوتا برایش کافی بودند تا به یک دانشمند برجسته فیزیک تبدیل شود.
چند نفر را می شناسید که به خاطر محدودیت های جسمانی و موقعیتی دست از تلاش کشیده اند؟ من که نمونه های زیادی سراغ دارم اما هربار که بهانه هایشان را می شنوم فقط عکس هاوکینگ در ذهنم نقش می بندد.
محمد فرد
