آیا برای شما هم تابحال پیش اومده که نگاهی به تقویم بکنید و متعجب بشید از اینکه در حال حاضر در 2019 به سر میبریم؟ چطور امکان داره؟ خیلی دور نیست سال 2012، جایی که در آن خیال پردازی های زیادی به آینده موکول میشدند. از پروژه های عظیم سفر به ماه، مریخ تا رویاپردازی برای ساخت تونل هایی که با سرعت بالا بتوان در آن ها رفت و آمد کرد. پروژه هایپرلوپ دقیقاً یکی از آن هاست که در حال وقوع است.
نفس گیره! نه؟ آینده ای که پیش بینی میکردیم، در حال حاضر در آن هستیم. اما چی باعث شده لاقل این حس به من دست بده؟ شاید یک دلیلش این باشه که تکنولوژی ها دیگه جدید نیستند بلکه فقط بهبود پیدا میکنند، دیگه من رو شگفت زده نمیکنن. شاید جدیدترین چیزی که منو واقعاً شوکه کرد، ربات سوفیا بود که تا چند روز درگیرش بودم. دلیل دیگه‌ش هم اینه که ما از مدت ها قبل به وسیله شبکه های اجتماعی از وجود این تکنولوژی جدید باخبر میشیم. به فرض اگه 30 سال پیش بود که شبکه جهانی اینترنت به این اندازه در زندگی همۀ ما فراگیر نشده بود، و بدون هیچ عکس یا توضیحی بلافاصله با یک تکنولوژی جدید روبه‌رو بودیم، شگفت زده میشدیم. شاید حس کسانی رو داشتیم که برای اولین بار تلویزیون میدیدند!
درسته، گوشی ها هوشمندتر میشن، ماشین ها آپشن های بیشتری خواهند داشت، اینترنت اشیاء تاثیر شگرفی روی زندگی ما میذاره اما همه و همه دیگه منو آنچنان تحت تاثیر قرار نمیده. البته اینم باید اضافه کنم این حس در ایران بیشتر به آدم دست میده، چون ورود تکنولوژی به زندگی ما با سرعت خیلی کمتری نسبت به جهان اول پیش میره. اساساً پیشرفت هایی که در حال حاضر به آن ها میرسیم در زمینه های پزشکی، ماهواره ای و از این دست، بطور مستقیم و ملموس تاثیری بر زندگی روزمره ما ندارند.
هنوز حس میکنم در 2012 زندگی میکنم، شما چطور؟
