پَرِ پَرواز

رویای پرواز از همان کودکی در ذهن کوچکم نقش بست.

آن روز ها با شنیدن صدای پرنده ای آهنی خیره به آسمان همچون تشنگان در بیابان ، محو تماشا میگشتم و حس خود را سیراب میکردم.

از آن حس هنوز چیزی کم نشده است اما...

اما در من حس رهایی مرده است و ترس مرا فرا گرفته...

تعلقات دست و پاهایم رو چون پیچک درختان گرفته اند.

حس پرواز جایش را به حس ترس داده است.

شاید روزی دوباره بی پروا شوم اما بعید است پرواز کنم ، چون...

.

.

#من_آدم_ترسویی_ام
پیشنهاد میکنم ویدیو زیر رو ببینید و حستون رو برام بنویسید:
https://www.airlinepress.ir/297768/%D9%84%D8%AD%D8%B8%D8%A7%D8%AA%DB%8C-%D8%B2%DB%8C%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%D9%81-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%88%D9%85-f/