قبل از رفتن به خدمت بین دامنه های مختلف اینترنتی که داشتم، یکی بود که اصلا برنامه خاصی براش نداشتم. "Codebox.ir" توش برخی از اسنیپت ها و خرده کارهایی که روی اسکریپت های مختلف می کردم را منتشر می کردم با یک وردپرس ساده و اصلا براش برنامه خاصی نداشتم.
بعد از خدمت که برگشتم و تو اون مدت چند تا سایت و انجمن اینترنتی پر بازدید که داشتم را فروخته بودم با پسر دایی خودم یک کسب و کار فروش لپ تاپ راه اندازی کردم که ظرف یک سال شکست خورد. اواخر اون کسب و کار فروش اینترنتی (ایتلاگ) هم شروع کرده بودیم و از همان زمان قدرت بالای خودم در بحث سئو و طراحی وب به چشمم آمده بود.
با شکست کسب و کار میکرورایانه که با پسر داییم داشتم و جدا شدنم، شروع کردم به انجام کار طراحی و برنامه نویسی وب برای همکاران و دیگر فروشگاه داران اینترنتی (انجمن های شاپ کیپر). تا اینکه تصمیم گرفتم یک سایت برای گرفتن سفارشات داشته باشم. این شد که اول بین دامنه هایی که داشتم چرخی زدم و به نظرم این کدباکس جذاب آمد. یک سایت ساده HTML خام روش بالا آوردم با چند صفحه ساده که توش سفارش طراحی و بهینه سازی وب و اینها می گرفتم. بدون هیچ سامانه حرفه ای یا درگاه بانکی آنلاین اما انصافا رضایت بخش بود.
اون زمان به دلیل نداشتن دفتر مناسب و کوچک بودن خانه پدری و فرهنگ مهمان بازی سنیگن ما جنوبی ها عملا با زیاد تر شدن حجم کارها با مشکل روبرو بودم برای کار در اتاقم. این شد که با راضی کردن پدر و مادر موفق شدم میز خودم را به زیر زمین خانه که یک اتاق 15 متری بود و البته حکم انباری هم داشت منتقل کنم. ناگفته ناماند که من فقط در حد میز و صندلی خودم اختیار اتاق را داشتم و گاهی هم میز کار من هم مورد استفاده برای سبزی خشک کردن و ... مادر می شد اما در مجموع همکاری مسالمت آمیزی داشتیم.
من اون زمان که همه مشغول اپلیکیشن های مختلف بودند حتی گوشی تلفن همراهم آندروید نبود و یک گوشی نسبتا معمولی بود. در حقیقت من آخرین نفری بودم که از خانواده خودم (حتی بعد از مادرم) سراغ اسمارت فون ها رفتم که در نوع خودش با توجه به شاخه کاری من شاید دور از انتظار بود.
در این زیر زمین با همان رادیو قدیمی که مشاهده می کنید شب ها سحر کردم با برنامه های رادیو ایران و رادیو آوا و پیام و ...، کد زدم و مطالعه کردم و پیش رفتم. کم کم موفق شدم مشتریان زیادی جمع کنم برای برخی از اونها هاست و سرور تهیه می کردم و این شد که پای من به بازار کانفیگ و هاست و سرور هم باز شد.
اما کلید اصلی ورود من به این بازار تجربه تلخی بود که با از دست رفتن کلیه اطلاعات یک سایت بسیار بزرگ خودم (Redhue) در آن زمان اتفاق افتاد. یک سایت آپلود عکس با بیش از 100 هزار تصویر مورد میزبانی که در اون زمان جزو برترین آپلودر های عکس و مورد اعتماد بسیاری از انجمن داران بود. امکان بک آپ گیری لوکال با توجه به حجم بالای دیتا با اینترنت اون سال ها نبود و متاسفانه سرویس دهنده بی مسئولیت هم موجب به فنار رفتن ما شد. شرکت پردیس هاستینگ مدعی سوختن هارد و رید شده و امکان بازیابی هم نداشت. هر چند همان زمان هم باور نکردم اما بعد تر که بیشتر وارد این حوزه شدم کاملا برام شفاف شد که فقط پاسخی برای مشتریان بوده و ریشه کار در سهل انگاری و کم سوادی ایشان در اداره هاستینگ بوده است.
این شد که رسما به صورت جدی خودم به سراغ تهیه سرور و راه اندازی هاستینگ رفتم. دوران شیرینی را سپری می کردم، چند بار وسوسه شده از زیر زمین بیرون بیام و برم یک دفتری تشکیل بدهم اما هر بار عواملی مانع می شد، بیش از هر چیز تجربه شکستی که از کسب و کار قبل داشتم من را محتاط کرده بود.
اما این دوران خوش چندان پایدار نبود ... متاسفانه بعد از مدتی که با سرور مجازی کار می کردم یک تجربه ناخوشایند و حرفه ای دیگه از همکاران وطنی موجب بروز خسارت دیگری به بنده شد. این بار آقایی با نام شایان عسگر زاده که هنوز هم متاسفانه گاهی در انجمن وب هاستینگ تاک با برند های جدید ظاهر می شود با برند VPS Fars به دلیل عدم پرداخت به موقع وجه به دیتاسنتر و ناتوانی در اداره کسب و کارش برای مدت 6 ماه غیب شد و ما برای دسترسی به اطلاعات 2 تا از سرورهایی که نزد ایشان داشتیم با مشکل مواجه شدیم و عملا خسارت سنگینی متحمل شدم.
این بین یک تجربه مبهم هم با محسن نامی داشتم که در برند های (فاکس سرور - گستر هاست - اولین هاست) و اینها فعالیت داشتند. از این جهت گفتم مبهم چون انصافا چیزهایی از این فرد آموختم و بر خودم همیشه حفظ احترام کسانی که چیزی به من آموخته باشند را واجب می دونم. اما خوب به هر حال پایان کار ما خوشایند نبود و از ایشان هم جدا شدم.
در نهایت شروع کار من در زمینه سرور اختصاصی با خرید مستقیم سرور از دیتاسنتر حرفه ای و خوب Redstation بود. البته من از نمایندگی های ایرانی خرید نکردم با توجه به اینکه خیلی تصادفی در یکی از فروم های خارجی با مدیر فروش این دیتاسنتر (دیوید الیکتون) دوست شده بودم مستقیما از این دیتاسنتر خرید کردم. تجربه خیلی خوبی بود. سرعت رشد خوبی هم داشتم کمتر از 6 ماه من نزدیک به 12 سرور اختصاصی را از این دیتاسنتر تهیه کردم و به من پیشنهاد نمایندگی دادند و من هم با شوق فراوان قبول کردم. اما خوب در ادامه باز یک تجربه ناخوشایند اینبار از یک رقیب وطنی با نام آلما هاست داشتم که متاسفانه اون زمان در تلاش برای انحصاری کردن نمایندگی خودش از دیتاسنتر بود و عملا با توجه به سرعت جذب بالای من یا هر عامل دیگر هم در سمت دیتاسنتر تهمت هایی را در خصوص فروش سرور به افراد خلاف کار (خارج از چهارچوب قوانین) داشتند هم در انجمن وب هاستینگ تاک ایرانی با رایزنی با مدیر و روابطی که داشتند موجب اخراج کاربر بنده و برند کدباکس از این انجمن شدند (که این مسئله سال ها تداوم داشت و من از این بازار محروم شدم). البته من هیچ اقدامی جهت انتقام گیری یا تقابل به مثل نسبت به جناب آرایش (مدیریت آلماهاست) نداشتم اما گذر زمان خودش به خوبی جایگاه هر کدام ما را مشخص کرد و برای اکثر همکاران دست ایشان و سیاست هایی که داشتند رو شد. کلا آدم کینه ای نبودم فقط ممکن قطع روابط کنم همین.
با جلوتر رفتن موفق شدم از زیرزمین خانه به اتاق انتهای پارکینگ خانه منتقل بشوم (البته فقط چند ماهی که مادربزرگم مسافرت بود و این اتاق خالی شده بود). اما در کل فرصت خوبی برای من بود تا در محیط مناسب تر افزایش سرعتی برای رشد خودم و البته کدباکس داشته باشم.
فراز و نشیب های زیادی را تجربه کردم از اینکه در همان سال های اولیه نماد گرفتن چقدر زحمت داشت و بحث های مختلف مدیریت هاستینگ و ارتباط با دیتاسنتر و مشکلاتی که سر رقابت با آلما هاست متقبل شدم. محرومیت از تبلیغ در وب هاستینگ تاک و همه اینها هیچ کدوم مانع پیشرفت من و کدباکس نشد. هر روز با سواد تر در حوزه مدیریت سرور می شدم به طوری که کم کم تبدیل به یک مرجع قطعی برای رفع مشکلات همکاران شده بودم و خیلی از همکاران جهت مشکلات بحرانی خود معمولا بعد از خدا دست به دامن بنده می شدند. این مسئله خودش باعث تشدید سرعت رشد من و پیدا کردن تجربیات خیلی خوبی شد. در اصل من بدون هیچ دوره ای تبدیل به یک متخصص شبکه و یک سیس ادمین شده بودم.
البته من هرگز هیچ دوره و یا کلاس آموزشی کامپیوتر حتی (ICDL) هم در عمرم نرفتم و خوب این برای اطرافیان من همیشه عجیب بود که من از تعمیرات سخت افزار (در حد تعمیر مادربرد و کارت گرافیک) تا برنامه نویسی و بعد از آن نگهداری و کانفیگ سرور و هاستینگ سر در میارم. به نظرم من همت و علاقه کافی برای اینکه خودآموز به موفقیت برسم را داشتم (چون مطمئن نیستم هنوز برقرار باشد این خصوصیات).
با کسب تجربیات حرفه ای و بالاتر رفتن حجم درخواست ها در زمینه کانفیگ و پشتیبانی سرور کم کم کار به جایی رسید که متقاضیان آموزش هم پیدا کردم و میتونم بگم که حدود یک سال کامل بیش از هر چیزی از آموزش خصوصا آموزش مدیریت هاستینگ و سرور کسب درآمد داشتم که با بسیاری از شاگردان هنوز هم در ارتباط هستم اما چون این آموزش ها آنلاین بود در اواخر اون سال من دچار مشکل حجنره شدم! و عملا دیگه آموزش ها را برای مدت طولانی قطع کردم. بعد از اون مسئله دیگه اموزش های آنلاینی که می گرفتم هم سعی می کردم محدود باشد.
آموزش دادن آن هم به شیوه من فکر می کنم اگر 2 تا به بار علمی شاگردم می افزود 3 تا هم به خودم می افزود. این مسئله موجب تشدید دانش من شد. این بین تجربه همکاری با پروژه های کوچک و بزرگ در رده ملی هم داشتم و کم کم نام من در برخی محافل که اصلا خبر نداشتم بین افراد دست به دست شده و به یک جاهای سری می رسید که خودم هم جرات نداشتم باشون همکاری کنم که البته جز موارد محدود همکاری هم نکردم.
در همین مقاطع برای گرفتن نمایندگی یک برند خارجی در ایران (نوعی نرم افزار مدیریت شبکه) با یک شرکت خارجی وارد مذاکراتی شدم و قرار به عقد قرارداد رسمی در یکی از شعب نمایندگی آنها شد. طی سفری که به مالزی برای این قرارداد داشتم و در زمان پرزنت شدن توسط عوامل شعبه مالزی برای قابلیت های نرم افزار با چند سناریو آزمایشی مواجه شدم. در حل این سناریو ها در حضور نماینده شرکت اصلی از انگلیس خوش درخشیدم به طوری که من را دعوت کرد عصر برم هتلش. بعد از رفتن به هتل از من دعوت کرد به صورت آزمایشی با هسته تولید کننده نرم افزار وارد کار بشم و اگر مالزی به من پیشنهاد اقامت و همکاری دادن قبول نکنم چون من فرصت های خیلی بهتری پیش رو خواهم داشت. اتفاقا همین هم شد و من با پیشنهاد شعبه مالزی روبرو شدم که آن را رد کردم. بعد از آن سفر و ارتباط دورکاری با شرکت کم کم من به یک فرد معتمد شرکت تبدیل شده و عملا تبدیل شدم به یک نماینده شرکت در آسیا که به موجب آن ضمن همکاری مستقیم در تولید نرم افزار (یکی از زیر شاخه های شرکت DELL EMC) برای سرکشی به نحوه اجرای پروژه ها در کشورهای مختلف هم سفر های کاری مختلفی را در کشورهای مختلف مثل ترکیه، قبرس، امارات، مالزی، سنگاپور و ... تجربه کردم. این همکاری برای من انتفاع مالی قابل توجهی داشت و شجاعت تاسیس دفتر رسمی برای کدباکس را نیز فراهم کرد. این شد که من اولین دفتر کدباکس را در طبقه 3 برج الکترونیک شیراز اجاره کرده و راه اندازی کردم.
به مدت دو سال در این دفتر مستقر بودم و پرسنلی هم به استخدام کدباکس در آمدند. البته قبل از تاسیس این دفتر از بین مشتریان سابق خودم به دلیل مشغله کاری که دچار آن بودم یک همکار انتخاب کرده بودم که به صورت پاره وقت و گاه تمام وقت با من همکاری می کرد. حسین دیندارلو از داراب که هنوز هم خوشبختانه در کدباکس همکاری نزدیکی دارد (به صورت ریموت) از عوامل تاثیر گذار در پیشرفت کدباکس است.
همچنین محمد آزادمنش که در دفتر نخست کدباکس و چند ماه بعد از تاسیس دفتر به استخدام در آمد (و هنوز هم همکار بنده است) نیز از مهم ترین عوامل موفقیت کدباکس به حساب می آید.
پرسنل دیگری که برخی یکی دوسال در کدباکس فعالیت داشتند و برخی هنوز هم در ارتباط هستند، عملا من را وارد فاز جدیدی از بحث کسب و کار به مفهوم مدیریت منابع انسانی کرد. چالش های مختلفی از بحث های مالی تا حوزه های کاری و ... ایجاد شد که عملا من در مدتی که تنها کار می کردم با اونها روبرو نبودم.
کدباکس تجربه کار تیمی را در اختیار من گذاشت. البته من پیش تر تجربه کار تیمی با دیگران را داشتم اما در کدباکس به طور کامل یک تیم را رهبری کردم و این تجربه ارزشمندی بود. با افزایش تعداد پرسنل در جستجو بعد از دو سال اقامت در طبقه 3 برج IT در جستجو دفتر بزرگ تر به منظور امکان حضور پرسنل بیشتر بودم که بعد از کش و قوس های فراوان در نهایت موفق شدم سال گذشته در همان ساختمان بزرگترین واحد ساختمان را در طبقه 10 (بالاترین طبقه - تقریبا یک پنت هوس) را اجاره کنم و با خرید تجهیزات اداری جدید فضای کاری برای نزدیک به 10 نفر به شکل حضوری را فراهم کنم.
اینجاست که باید گفت از زیرزمین خانه تا نوک برج معنا پیدا می کند.
هر چند من خودم را آماده مهاجرت مجدد به زیر زمین یا شاید کمتر از آن هم کرده ام. چون در این سال ها آموختم که فراز و نشیب های زیادی را باید تجربه داشت و همیشه روی خوش زندگی به ما نخواهد بود، مهم آن است که امیدوار و با همت حرکت کنیم.
در حال حاضر کدباکس بعد از 7 سال فعالیت به نقطه ای رسیده است که پرسنل حرفه ای و متعهدی دارد. برند شناخته شده ای در حوزه هاست و سرور در ایران است. در حوزه سرور مجازی از 6 کشور تجربه ارائه خدمات از بیش از 10 دیتاسنتر مختلف را از سر گذرانده ایم و عملا جزو برترین و شاید بزرگترین سرویس دهندگان این حوزه هستیم. خدمات تخصصی در حوزه هاست و سرور و برنامه نویسی و طراحی وب هم ارائه می دهیم و از همه اینها مهم تر خود برند کدباکس است که در طول این سال ها حتی یک مورد شاکی و ناراضی نداشته است و این برای من در کنار آموزه هایم با ارزش ترین چیز است.
