نظر هم چیز خوبی است و هم بسیار بد می‌باشد مثلا یک نظر(بخوانید نگاه) حلال و دو نظر(همچنان نگاه) موجب اصابت رعد و برقی از غیب بر فلان جای هر کسی که نظر(توجه) بر دیگری دارد، بوده و هست. پس فضیلت نظر، با ضلالت نظر(و الضالین) در توجه بیش از اندازه است، چنان که حضرت شیخ اجل سعدی می‌فرماید:
دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست
تا ندانند حریفان که تو منظور منی
دیگران چون بروند از نظر از دل بروند
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی
کاری نداریم که در اینجا حضرت سعدی داشتند چشم چرانی خود را ماست مالی می‌کردند، اما به این کار داریم که تمام انسان‌ها برابرند مگر اینکه خلافش ثابت شود (که استغفرالله هیچ وقت اثبات نشده است!). نظر کردن از دیرباز( قدیم ندیم‌ها!) وجود داشت، اما این‌گونه نبود! این روزها دیگر کسی نیازی به ماست مالی مثل حضرت سعدی ندارد و در ملاء عام آنچنان به هم نظر می‌کنند، که نظر خودش خجالت کشیده و تبدیل به ادیسون شده و مستقیما به جای رعد و برق، به اعصاب ملت وصل شده و چند دور حرکات موزون در ما ایجاد می‌کند، تا دلمان را شاد گرداند؛ لذا تصمیم گرفتیم که انواع نظر کردن و نظر کرده گان را به شما معرفی کرده تا هم در دنیا و هم در آخرت والضالین نشوید.
این گونه از نظر شوندگان و نظر کنندگان، بسیار مورد پسند عام قرار دارند، آن‌ها با رفتارهایی ژانگولر(اصطلاحی عامیانه برای نمایش) مانند، به نمایش ذکاوت خود، شهامت خود، علامت خود، ضلالت خود، دلالت خود، آلت و شیفت خود!(منظورم اصلا چیز نبود!) و کلا نخود نخود، هر که رود خانه خود می پردازند، مثلا دیده شده که گونه‌ای از این‌ها خود را به راه‌هایی که به ذهن آگاتاکریستی هم نمی رسد با ذکاوت خفه کرده( با روسری، خیلی سخت است باور کنید) و گونه‌ای دیگر آنقدر شجاع است که با تمام گربه سانان پوست خالخالی از نزدیک به عنوان فامیل عکس می‌گیرد. و نظر کنندگان هم در مدح یا ضم آن‌ها نوشته و آنان را بیشتر مورد نظر قرار می‌دهند. لازم به ذکر است که خوراک این گونه لایک است که غذایی است خارجی! این گونه محدود به اینستاگرام نیستند و در تلگرام و فیس بوک(دو ضاله اعظم) و حتی صدا و سیما( برکت الله بر او) ظاهر می‌شوند.
این گونه، از نظر شده گان و نظر دهنده گان، که انشاء الله از چشم نظر دور باشند، بسیار به روابط خانوادگی علاقمند هستند و صله رحم به جای آورده و همه نخبه محسوب می‌گردند، حتی اگر خلافش ثابت شود. این دسته برخلاف دسته اول به گزینه لایک علاقه‌ای نداشته و کلا از غذای دیس لایک( که آن هم خارجی است) استفاده نموده و اصلا هم به فکر لغت هایی که آخر آن‌ها به "آس" ختم می‌گردد نیستند. مثلا اصلا التماس را نمی‌کنند، اقتباس هم نمی‌کنند(کلا اورژینال و ژن خوبند). حالا اگر یکی دو تا از آن‌ها باب افتعالشان، به "آس" ختم شد، حتما پیک(یکی از خال‌های مدهور الدم ورق) بوده و نوش جانشان و ما خیلی آن‌ها را دوست داریم و از آن‌ها می‌ترسیم.
این تیره(خدایی از گونه خسته شدم، اصلا چشم چشم دو ابرو!) از نظرگیران و نظرداران! رابطه‌ای پاچه‌ای با هم دارند، مثلا اگر فضلای نظر گیر، پاچه نظردار را دوست داشته باشند. پشت سر هم کتاب و آثارشان مطرح می‌شود و اگر بلد نباشند که بخوارانند، که کلاهشان با کف ته دیگ یکی خواهد شد.
این دسته که دسته دسته، سر کویی ننشسته و در خیابان مشغول رفت و آمد هستند، هر کار معمول و عاقلانه‌ای را انجام می‌دهند که به چشم بیایند. مثلا جلوی بیمارستان بوق می‌زنند که برای تست اعصاب مردم بسیار خوب است یا با بیل و کلنگ بر سر هم می کوبند و یا با پوشیدن لباس‌های مرسوم و نامرسوم نطق ما شاعران را به مدیحه سرایی در مورد کرامات بانو و یا مردانگی آقا باز می‌کنند که خدا خیرشان بدهد. ولی به ما رحم کنید، ما هر چقدر هم شعر بگوییم، بعضی اوقات کم می‌آوریم و دیگر به جفنگ می‌افتیم! این‌ها نظر خریده و ما را به صواب رعد و برقی در دنیا و آخرت مهمان می‌کنند، باشد که باشند، نباشد که نباشند و اصلا به من چه!
البته شاید طبقه بندی‌های دیگری موجود است که از ذهن اینجانب دور مانده باشد، ولی نظرتان به نظرم اتصالی نکند! و نظر خودتان را داشته باشید، کلا ما بی‌گناهیم و مظلوم؛ و خداوند می‌داند که همه نظربازان و نظر شده‌گان را دوست داریم و در جایگاه قضاوت هیچ یک نیستیم، فقط چند دقیقه نظرها به بنده اتصالی کرد و این متن را ننوشتم! و آن را تکذیب می‌کنم!
و من الله توفیق
God Bless you
خیلی مخلصیم!
نوشته قبلی بنده:
