چند سال پیش یکی از دوستانم بر حسب اتفاق گفت بیا یه عکس از چشمات بگیرم . اون عکس شروعی شد برای من تا یکم پویا و فعال بشم این همون عکس بود.
یه لنز کلیپسی خریدم و عکاسی رو باهاش شروع کردم. هرکسی که چشماش رو جالب می‌دیدم یا رنگ جالبی داشت رو می‌گرفتم و التماس میکردم یا با زور می‌گفتم بیا می‌خوام از چشمات عکس بگیرم.خلاصه پدر و مادر و پسر عمو و برادر و رفقا و هرکس چشمای رنگی داشت از دست من ذله بود نتیجه خوبی هم داشت و خیلی از عکسا هم پاک شد
حدود ۲۰ عکس دیگه بود که همه رو بر اثر سهل انگاری از دست رفت . خلاصه مطلب این شما و این چندتا عکس ?
(چند وقت هم نبودیم درگیر شغل و کار شدیم یه کتاب چاپ کردیم با چند تا ازدوستانمون و الان هم مشغول نوشتن داستان برای کتاب دوم هم هستیم.و مشغول تحقیق در مورد مرد های ایرانی ان‌شاءالله که بتونم یه نتیجه خوبی بگیرم و به اشتراک بذارم.تشکر از دوستانی که به یاد ما بودن باشد که لطفشون رو جبران کنیم ?)
