فیلم پارازیت(انگل) مرا به یاد یک نظریه ی فلسفی انداخت؛ برای خوشحال شدن باید متعجب شد.
من امسال دوبار برای پارازیت، متعجب و خوشحال شدم؛
اول وقتی برای بار اول دیدمش
- چقدر فیلم خوبی بود!-
و دوم، وقتی در مراسم اسکار 2020 همین چندشب پیش به طرزی بی سابقه چندجایزه ی مهم سال را برد
-قدر کار خوبو به خوبی میدونن!-.
فیلم بونگ جون هو دوباره به من فهموند که تنها راه ممکن برای خوشحالی و رستگاری،کیفیت بالاست...
کیفیت بالا در همه چیز.
/میم پایمزد. بهمن 1398
